Το Channel 9 δεν λειτούργησε χθες λόγω απεργίας του προσωπικού. Οι εργαζόμενοι στο σταθμό συμφερόντων του γνωστού επιχειρηματία κ. Δ. Κοντομηνά διαμαρτύρονται για τον προγραμματισμένο μεγάλο αριθμό απολύσεων στην επιχείρηση που περιλαμβάνουν δημοσιογράφους, τεχνικό προσωπικό και άλλους.
Όλοι βέβαια εύχονται ταχεία λύση στο πρόβλημα των εργαζομένων στο σταθμό, αλλά αν τελικά οι περικοπές θέσεων εργασίας που αναγγέλθηκαν προμηνύουν διακοπή των εκπομπών του καναλιού θα υπάρξει ίσως και ένα θετικό αποτέλεσμα:
Οι συχνότητες θα καθαρίσουν λίγο από χαζά προγράμματα και επί πλέον υπάρχει το ενδεχόμενο να σταματήσουν οι μόνιμες παρεμβολές από το Channel 9 στη συχνότητα εκπομπής της Τηλεόρασης της Βουλής, δεδομένου ότι ουδείς αρμόδιος τόλμησε μέχρι τώρα να βάλει τέλος σ' αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση.
Συνέβη προχθές στο δεξί πεζοδρόμιο του κατερχόμενου της λεωφόρου Κηφισίας, λίγο πριν από την Πλατεία της Κηφισιάς, στο σημείο που λείπουν τα μαρμάρινα κολονάκια που εμποδίζουν τα τετράτροχα ν
α καταλάβουν τα πεζοδρόμια.
Μαύρο τζιπ τεραστίων διαστάσεων που οδηγεί νεαρά κυρία καβαλάει το ρείθρο και παρκάρει κάθετα στο πεζοδρόμιο μπλοκάροντας με τον όγκο του τελείως τη διέλευση των πεζών. Από το βάρβαρο μαύρο όχημα κατέρχεται η κυρία, βροντά με χαριτωμένη κίνηση την πόρτα του οχήματος πίσω της, στο ένα χέρι κρατά τα κλειδιά της που κρέμονται από κρίκο στολισμένο με ένα πολύχρωμο πλαστικό αρκούδι ή κάτι παρόμοιο, στο άλλο χέρι το απαραίτητο κινητό τηλέφωνο και κατευθύνεται στο πλησίον κατάστημα γυναικείων υποδημάτων μάλλον για να σκοτώσει την ώρα της. Την ίδια στιγμή, μια άλλη νεαρή κυρία, προφανώ
ς μητέρα, σπρώχνοντας ένα καροτσάκι με ένα μωρό βαδίζει πάνω στο πεζοδρόμιο ερχόμενη από την πλατεία της Κηφισιάς, σταματάει μπροστά στο παρκαρισμένο όχημα που της κλείνει τελείως τη διέλευση και αναγκάζεται να
τολμήσει κάθοδο στην άσφαλτο της συνωστισμένης λεωφόρου για να συνεχίσει το δρόμο της. Ευτυχώς ο πρώτος οδηγός που κατέβαινε εκείνη τη στιγμή δεν ανήκε στην ίδια συνομοταξία με την οδηγό του τζιπ και σταματά αμέσως κάνοντας νόημα στη διερχόμενη μαμά να περάσει. Τότε, ακριβώς πίσω από τον ευγενή οδηγό ο εποχούμενος που ακολουθεί βγάζει ένα κατακόκκινο από θυμό πρόσωπο έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου του και ουρλιάζει στον μπροστινό που σταμάτησε «Προχώρα ρε μαλάκα . . . . . .» ! 
α καταλάβουν τα πεζοδρόμια.Μαύρο τζιπ τεραστίων διαστάσεων που οδηγεί νεαρά κυρία καβαλάει το ρείθρο και παρκάρει κάθετα στο πεζοδρόμιο μπλοκάροντας με τον όγκο του τελείως τη διέλευση των πεζών. Από το βάρβαρο μαύρο όχημα κατέρχεται η κυρία, βροντά με χαριτωμένη κίνηση την πόρτα του οχήματος πίσω της, στο ένα χέρι κρατά τα κλειδιά της που κρέμονται από κρίκο στολισμένο με ένα πολύχρωμο πλαστικό αρκούδι ή κάτι παρόμοιο, στο άλλο χέρι το απαραίτητο κινητό τηλέφωνο και κατευθύνεται στο πλησίον κατάστημα γυναικείων υποδημάτων μάλλον για να σκοτώσει την ώρα της. Την ίδια στιγμή, μια άλλη νεαρή κυρία, προφανώ
ς μητέρα, σπρώχνοντας ένα καροτσάκι με ένα μωρό βαδίζει πάνω στο πεζοδρόμιο ερχόμενη από την πλατεία της Κηφισιάς, σταματάει μπροστά στο παρκαρισμένο όχημα που της κλείνει τελείως τη διέλευση και αναγκάζεται να
τολμήσει κάθοδο στην άσφαλτο της συνωστισμένης λεωφόρου για να συνεχίσει το δρόμο της. Ευτυχώς ο πρώτος οδηγός που κατέβαινε εκείνη τη στιγμή δεν ανήκε στην ίδια συνομοταξία με την οδηγό του τζιπ και σταματά αμέσως κάνοντας νόημα στη διερχόμενη μαμά να περάσει. Τότε, ακριβώς πίσω από τον ευγενή οδηγό ο εποχούμενος που ακολουθεί βγάζει ένα κατακόκκινο από θυμό πρόσωπο έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου του και ουρλιάζει στον μπροστινό που σταμάτησε «Προχώρα ρε μαλάκα . . . . . .» ! Η σκηνή, πέρα για πέρα αληθινή, είναι μόνο ένα μικρό ενσταντανέ της σημερινής Ελλάδας και της νεοελληνικής κοινωνίας. Μιας Ελλάδας που η πλειοψηφία των κατοίκων της ομαδικά απειθαρχεί, συμπεριφέρεται με αγένεια και περιφρονεί τον πλησίον, ενδιαφέρεται μόνο για το στενό και άμεσο συμφέρον της και αδιαφορεί για κάθε μορφής οργάνωση και νοικοκυριό στην κοινωνία. Οι λιγότεροι που προσπαθούν να φέρονται διαφορετικά συνήθως χάνονται μέσα στη θάλασσα της καθημερινής βαρβαρότητας.
Αυτή την Ελλάδα καλούνται να κυβερνούν, να βελτιώνουν και να εξυπηρετούν οι πολιτικοί και από αυτήν την Ελλάδα εκλέγοντ
αι.
Λεπτομέρεια: ο οδηγός που έβριζε τον άλλον που σταμάτησε για να περάσει η μητέρα με το καροτσάκι, συμπτωματικά οδηγούσε επίσης αυτοκίνητο τζιπ, αλλά το δικό του ήταν λίγο μικρότερο χρώματος γκρι.
αι.Λεπτομέρεια: ο οδηγός που έβριζε τον άλλον που σταμάτησε για να περάσει η μητέρα με το καροτσάκι, συμπτωματικά οδηγούσε επίσης αυτοκίνητο τζιπ, αλλά το δικό του ήταν λίγο μικρότερο χρώματος γκρι.
Πρόστιμο 5.οοο ευρώ επέβαλε το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης στον Alpha News για χρήση χυδαίας γλώσσας από τον δημοσιογράφο κ. Δήμο Βερύκιο ο οποίος ως γνωστόν παγίως αυτοπροβάλλεται ως «εξειδικευμένος» σε στρατιωτικά και αμυντικά θέματα.
Συγκεκριμένα ο εν λόγω δημοσιογράφος, σύμφωνα με το ΕΣΡ, προσέβαλε τους θεσμούς με τη χρήση φράσεων όπως «είναι μπουρδέλο το Υπουργείο Άμυνας» και «την έχω χεσμένη την πολεμική αεροπορία». Η κύρωση επιβλήθηκε και για εκχυδαϊσμό της γλώσσας μας.
Το ύψος του προστίμου είναι φυσικά αστείο και δεν πρόκειται να συνετίσει τους εργοδότες αυτού του δημοσιογράφου. Η χυδαία γλώσσα είναι το πιο αποτελεσματικό εργαλείο που διαθέτουν μερικά ηλεκτρονικά Μέσα Μαζικής (Μη) Ενημέρωσης για να διατηρούν την ακροαματικότητα /θεαματικότητα που χρειάζονται και να γεμίζουν τα ταμεία τους. Όσο πέφτει η σοβαρότητα και η αξιοπιστία των ειδήσεων που σερβίρουν, τόσο πιο πολύ βασίζονται σε περιγραφές τύπου «Βερύκιου» για την καθημερινή προσφορά του «ενημερωτικού» τους έργου. Ακόμη χειρότερο και από τη χυδαία γλώσσα είναι οι ατέλειωτες ανοησίες που μεταδίδουν με περισσή σοβαρότητα οι οποίες παραπληροφορούν και μπερδεύουν τους αποδέκτες ακροατές και θεατές. Ο κ. Δήμος Βερύκιος εδώ και πολλά χρόνια εκπροσωπεί επάξια αυτή τη σχολή δημοσιογραφίας με βλακώδη ρεπορτάζ που αποπροσανατολίζουν και δεν προσφέρουν τίποτα στην ενημέρωση. Το κακό είναι ότι μερικοί πότε πότε τον παίρνουν στα σοβαρά.
Αυτό που χρειάζεται κι εδώ είναι να υπάρξει μια αποτελεσματική πρωτοβουλία της πολιτείας για να αυξήσει δραστικά τα πρόστιμα για τέτοιες παραβάσεις, όπως πρόσφατα αποφάσισε με νέο νόμο το αμερικανικό κογκρέσο που επιβάλλει 10-πλασιασμό των προστίμων για χρήση από τα ΜΜΕ χυδαίας γλώσσας (profane language) και που μπορούν να φθάσουν τα 325.000 δολάρια.
Συγκεκριμένα ο εν λόγω δημοσιογράφος, σύμφωνα με το ΕΣΡ, προσέβαλε τους θεσμούς με τη χρήση φράσεων όπως «είναι μπουρδέλο το Υπουργείο Άμυνας» και «την έχω χεσμένη την πολεμική αεροπορία». Η κύρωση επιβλήθηκε και για εκχυδαϊσμό της γλώσσας μας.
Το ύψος του προστίμου είναι φυσικά αστείο και δεν πρόκειται να συνετίσει τους εργοδότες αυτού του δημοσιογράφου. Η χυδαία γλώσσα είναι το πιο αποτελεσματικό εργαλείο που διαθέτουν μερικά ηλεκτρονικά Μέσα Μαζικής (Μη) Ενημέρωσης για να διατηρούν την ακροαματικότητα /θεαματικότητα που χρειάζονται και να γεμίζουν τα ταμεία τους. Όσο πέφτει η σοβαρότητα και η αξιοπιστία των ειδήσεων που σερβίρουν, τόσο πιο πολύ βασίζονται σε περιγραφές τύπου «Βερύκιου» για την καθημερινή προσφορά του «ενημερωτικού» τους έργου. Ακόμη χειρότερο και από τη χυδαία γλώσσα είναι οι ατέλειωτες ανοησίες που μεταδίδουν με περισσή σοβαρότητα οι οποίες παραπληροφορούν και μπερδεύουν τους αποδέκτες ακροατές και θεατές. Ο κ. Δήμος Βερύκιος εδώ και πολλά χρόνια εκπροσωπεί επάξια αυτή τη σχολή δημοσιογραφίας με βλακώδη ρεπορτάζ που αποπροσανατολίζουν και δεν προσφέρουν τίποτα στην ενημέρωση. Το κακό είναι ότι μερικοί πότε πότε τον παίρνουν στα σοβαρά.
Αυτό που χρειάζεται κι εδώ είναι να υπάρξει μια αποτελεσματική πρωτοβουλία της πολιτείας για να αυξήσει δραστικά τα πρόστιμα για τέτοιες παραβάσεις, όπως πρόσφατα αποφάσισε με νέο νόμο το αμερικανικό κογκρέσο που επιβάλλει 10-πλασιασμό των προστίμων για χρήση από τα ΜΜΕ χυδαίας γλώσσας (profane language) και που μπορούν να φθάσουν τα 325.000 δολάρια.
Ο Δήμαρχος του Λονδίνου Ken Livingston ανακοίνωσε σήμερα τα σχέδια του Δήμου για τριπλασιασμό του «εισιτηρίου» που θα πληρώνουν τα Τζιπ όταν εισέρχονται στο κέντρο της Αγγλικής πρωτεύ
ουσας. Όπως είναι γνωστό οι οδηγοί στο Λονδίνο που θέλουν να μπουν με το όχημα τους σε περιοχές που έχουν χαρακτηρισθεί ως συνωστισμένες (congested areas) πληρώνουν σήμερα τέλος (congestion charge) οκτώ αγγλικές λίρες την ημέρα. Το μέτρο αυτό έχει εφαρμοσθεί εδώ και αρκετό καιρό με θετικά αποτελέσματα στη μείωση της κυκλοφορίας οχημάτων.
Με τις νέες προτάσεις που σχεδιάζεται να μπουν σε εφαρμογή όχι αργότερα από το 2009, όσοι οδηγούν αυτά τα «τέρατα» των δρόμων (Jeeps και SUVs), όπως τα απεκάλεσε ο Δήμαρχος του Λονδίνου, θα πρέπει να πληρώνουν 25 λίρες την ημέρα για να εισέρχονται με τα οχήματα τους στις κεντρικές περιοχές της μεγαλούπολης.
Πότε τελικά θα έχει το θάρρος η Κυβέρνηση να αναλάβει το πολιτικό κόστος και να προτείνει αντίστοιχα μέτρα για την Αθήνα;
Το κακό εδώ έχει παραγίνει. Οι χιλιάδες συμπατριώτες μας που επιλέγουν αυτά τα άσχημα οχήματα για τις καθημερινές τους μετακινήσεις έχουν πολλαπλασιάσει τα κυκλοφοριακά προβλήματα μέσα στις πόλεις που δεν αντέχουν πια τη συσσώρευση της λαμαρίνας και του καυσαερίου.
Δεν χρειαζόμαστε τέτοια αυτοκίνητα. Οι κοινωνιολόγοι και οι ψυχίατροι οπωσδήποτε μπορούν να εξηγήσουν τις αιτίες που ωθούν τόσους πολλούς Νεοέλληνες στη αγορά των τζιπ, οι υπεύθυνοι όμως πολιτικοί πρέπει να δράσουν εδώ και τώρα για τον εξοστρακισμό από τις πόλεις αυτής της κατηγορίας των τετράτροχων που προκαλούν με την παρουσία τους στους δρόμους και επιδεινώνουν καθημερινά το πρόβλημα της μετακίνησης για όλους μας.
Η κυκλοφορία των Τζιπ πρέπει να απαγορευθεί στις πόλεις διότι,
ουσας. Όπως είναι γνωστό οι οδηγοί στο Λονδίνο που θέλουν να μπουν με το όχημα τους σε περιοχές που έχουν χαρακτηρισθεί ως συνωστισμένες (congested areas) πληρώνουν σήμερα τέλος (congestion charge) οκτώ αγγλικές λίρες την ημέρα. Το μέτρο αυτό έχει εφαρμοσθεί εδώ και αρκετό καιρό με θετικά αποτελέσματα στη μείωση της κυκλοφορίας οχημάτων.Με τις νέες προτάσεις που σχεδιάζεται να μπουν σε εφαρμογή όχι αργότερα από το 2009, όσοι οδηγούν αυτά τα «τέρατα» των δρόμων (Jeeps και SUVs), όπως τα απεκάλεσε ο Δήμαρχος του Λονδίνου, θα πρέπει να πληρώνουν 25 λίρες την ημέρα για να εισέρχονται με τα οχήματα τους στις κεντρικές περιοχές της μεγαλούπολης.
Πότε τελικά θα έχει το θάρρος η Κυβέρνηση να αναλάβει το πολιτικό κόστος και να προτείνει αντίστοιχα μέτρα για την Αθήνα;
Το κακό εδώ έχει παραγίνει. Οι χιλιάδες συμπατριώτες μας που επιλέγουν αυτά τα άσχημα οχήματα για τις καθημερινές τους μετακινήσεις έχουν πολλαπλασιάσει τα κυκλοφοριακά προβλήματα μέσα στις πόλεις που δεν αντέχουν πια τη συσσώρευση της λαμαρίνας και του καυσαερίου.
Δεν χρειαζόμαστε τέτοια αυτοκίνητα. Οι κοινωνιολόγοι και οι ψυχίατροι οπωσδήποτε μπορούν να εξηγήσουν τις αιτίες που ωθούν τόσους πολλούς Νεοέλληνες στη αγορά των τζιπ, οι υπεύθυνοι όμως πολιτικοί πρέπει να δράσουν εδώ και τώρα για τον εξοστρακισμό από τις πόλεις αυτής της κατηγορίας των τετράτροχων που προκαλούν με την παρουσία τους στους δρόμους και επιδεινώνουν καθημερινά το πρόβλημα της μετακίνησης για όλους μας.
Η κυκλοφορία των Τζιπ πρέπει να απαγορευθεί στις πόλεις διότι,
- Καταλαμβάνουν πολύ χώρο σε στενούς δρόμους και σε θέσεις στάθμευσης που δεν επαρκούν πια.
- Μολύνουν δυσανάλογα την ήδη επιβαρυμένη ατμόσφαιρα.
- Καταναλώνουν πολλαπλάσια καύσιμα όταν το ενεργειακό πρόβλημα έχει εξελιχθεί στο μείζον ζήτημα της οικονομίας.
- Συχνά ευθύνονται για σοβαρά ατυχήματα εξ αιτίας της ψεύτικης βεβαιότητας για ασφάλεια που δίνουν στους κατόχους των.
- Προκαλούν με τον όγκο και την ασχήμια τους άλλους πολίτες που επιθυμούν περισσότερη καλαισθησία στο περιβάλλον που ζουν (υπάρχουν και τέτοιοι στην Ελλάδα).
Ο δημοφιλής Δήμαρχος του Λονδίνου, γνωστός για την αθυροστομία του, είχε πέρυσι αποκαλέσει ηλιθίους (idiotic) τους κατόχους των τζιπ. Δεν ζητάει κανείς παρόμοιους τολμηρούς εκφραστές της λογικής στην Ελλάδα. Εκείνο που χρειάζεται είναι η άμε
ση λήψη μέτρων για περιορισμό της κυκλοφορίας αυτών των οχημάτων, όπως και σε μια ακόμη ευρωπαϊκή χώρα, τη Γαλλία, έχει ήδη ξεκινήσει από πέρυσι μια πρωτοβουλία της κυβέρνησης για επιβολή υψηλών δασμών σε όλα τα πολυπληθή κακόγουστα οχήματα τύπου Jeep με στόχο την επιδότηση της αγοράς του μικρού αυτοκινήτου για όλους τους λόγους που αναφέρονται πιο πάνω.
Συνάντηση γα το «καλό καλοκαίρι» είχαν χθες στην Αίγλη του Ζαππείου οι τηλεοπτικοί συντάκτες του Alpha TV με τη διεύθυνση του σταθμού και ο Διευθύνων Σύμβουλος κύριος Νίκος Χατζηνικολάου με το γνωστό ύφος που διαβάζει τα δελτία «ειδήσεων» εξαπέλυσε επίθεση εναντίον του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης. Φυσικό είναι να έχει τα νεύρα του ύστερα από τα τελευταία πρόστιμα που επέβαλε στον Alpha το ΕΣΡ, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που τα οικονομικά του σταθμού δεν πάνε καλά. Αλλά βέβαια δεν πείθει ούτε τους δικούς του ανθρώπους κάνοντας συγκρίσεις με τις εκπομπές της κυρίας Πάνια και λέγοντας ότι ενώ οι άλλοι εκπέμπουν χειρότερα σκουπίδια από τα δικά μας, τιμωρούνται λιγότερο!
Σε αυτό εδώ το ιστολόγιο εμείς εξακολουθούμε να πιστεύουμε, όπως γράψαμε και σε προηγούμενη δημοσίευση, ότι οι ανόητες εκπομπές της κυρίας Πάνια είναι λιγότερο επικίνδυνες από τα σκουπίδια του Alpha και ότι η κατανομή των προστίμων από το ΕΣΡ είναι απόλυτα δικαιολογημένη. Εκείνο όμως που μας «ανησυχεί» είναι η υπόσχεση του κ. Χατζηνικολάου ότι από την επόμενη σαιζόν θα διατεθούν 25 εκ. ευρώ λιγότερα για το νέο πρόγραμμα και αντιλαμβάνεται ο καθένας σε τι επίπεδο θα κατρακυλήσει η «ποιότητα» του σταθμού.
Συνεχίζοντας την επίθεση του εναντίον του ΕΣΡ, όπως γράφουν οι εφημερίδες, ο διευθύνων σύμβουλος αναρωτήθηκε «εάν ζούμε σε θεοκρατικό κράτος»!
Άκομψη η παρατήρηση αν θυμηθούμε ότι ίσως πιο κοντά στη θεοκρατία είναι όχι το ΕΣΡ αλλά ο Alpha TV δεδομένου ότι έχει καταγράψει στην ιστορία του την αξέχαστη συνέντευξη που πήρε ο νυν διευθύνων σύμβουλος από τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο και ότι αντιπρόεδρος του σταθμού είναι ο επικοινωνιολόγος άλλοτε στενός συνεργάτης του μακαριότατου, κ. Σ. Τζούμας.
Η συμβουλή παραμένει πάντα επίκαιρη: Περιφρονήστε τους και βλέπετε καλύτερα το CNN – βελτιώνετε και τα Αγγλικά σας!
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ (E-VOTE): ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
0 Comments Published by Policritos on 6.7.06 at 19:38.
Στις δημοκ
ρατίες, όπως διδάσκει η πολιτική επιστήμη, η συμμετοχή των πολιτών σε ψηφοφορίες για την εκλογή διοικήσεων ή σε δημοψηφίσματα για την αποδοχή πολιτικών, συνιστά την κορυφαία λειτουργία της δημοκρατικής διαδικασίας και αποτελεί τη βασική παράμετρο για τη νομιμοποίηση της εξουσίας. Οι συζητήσεις που αφορούν την καθιέρωση της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας (e-vote) η οποία έχει ήδη πεδίο εφαρμογής στις ΗΠΑ, δημοσιοποιούνται συνήθως τις παραμονές εκλογών. Το άρθρο αυτό επιχειρεί μια περισσότερο διαχρονική προσέγγιση στο θέμα και παρουσιάζει με απλά λόγια χωρίς τεχνικές λεπτομέρειες τους κινδύνους που ενέχει η υιοθέτηση της τεχνοκρατικής αντίληψης για την ουσιαστικότερη πράξη της δημοκρατικής διαδικασίας. Κάποια στιγμή θα ανοίξει και στη χώρα μας η κουβέντα για την ηλεκτρονική ψηφοφορία και όσο ευρύτερα έχουν γίνει γνωστές οι επί μέρους διαστάσεις του θέματος τόσο ουσιαστικότερη θα είναι η συζήτηση. Οι απόψεις που διατυπώνονται έχουν δημόσια εκφρασθεί από πολλούς ιδιώτες και νομικά πρόσωπα και εδώ παρουσιάζονται συνοπτικά οι κυριότερες θέσεις και επιφυλάξεις.Η ηλεκτρονική ψηφοφορία μπορεί να πάρει διαφορετικές μορφές:
• με αποστολή μηνυμάτων SMS από το κινητό τηλέφωνο,
• με τη χρήση των νέων τηλεοράσεων ψηφιακής τεχνολογίας,
• μέσω ειδικών τερματικών που βασίζονται στην «έξυπνη κάρτα» (smart card),
• κυρίως όμως μέσα από το διαδίκτυο και τον προσωπικό υπολογιστή στο σπίτι μας ή στο γραφείο.
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι η ηλεκτρονική ψηφοφορία έχει δοκιμασθεί στην πράξη:
Σε ένα τοπικό δημοψήφισμα στο Ελβετικό χωριό Ανιέρ για την έγκριση από τους ψηφοφόρους της δαπάνης ανακαίνισης του παραδοσιακού εστιατορίου του χωριού «Le Floris».
Σε τοπικές εκλογές στην Αγγλία όπου ένα πολυδιαφημισμένο σύνθετο σύστημα ηλεκτρονικής ψηφοφορίας έχει ήδη εφαρμοσθεί και τα συμπεράσματα από την εφαρμογή του μελετώνται από τη Βρετανική κυβέρνηση.
Στις ΗΠΑ στις εκλογές του 2004 χρησιμοποιήθηκαν οι τεχνολογίες της ηλεκτρονικής ψήφου και έχουν καταγραφεί μια σειρά από προβλήματα σε διαφορετικές πολιτείες που αναλύονται από τους ειδικούς.
Στη χώρα μας, οι πρώτοι πειραματισμοί με την ηλεκτρονική ψηφοφορία μέχρι τώρα αφορούν «αθώες» διαδικασίες όπως:
Ο Δήμος Αμαρουσίου διοργάνωσε ηλεκτρονικό «δημοψήφισμα» για να εκφράσουν οι δημότες τις απόψεις τους για τους Ολυμπιακούς του 2004. Το έργο χρηματοδοτήθηκε κατά 50% από την Ευρωπαϊκή Ένωση μέσα στα πλαίσια του προγράμματος IST (Information Society Technologies).
Στη διάρκεια της ελληνικής προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών απευθυνόμενο σε όλους τους Ευρωπαίους οργάνωσε ηλεκτρονική ψηφοφορία με σλόγκαν «ψηφίστε για την Ευρώπη που θέλετε». Το γεγονός ότι το εγχείρημα χαρακτηρίσθηκε από την ίδια την Ε.Ε. σαν ένα τολμηρό πείραμα (bold experiment), συνηγορεί στις επιφυλάξεις που διατυπώνονται στο άρθρο αυτό για την ηλεκτρονική ψηφοφορία.
Παρατηρώντας τις εξελίξεις διαπιστώνει κανείς ότι η ιδέα της ηλεκτρονικής ψήφου βρίσκει όλο και περισσότερους οπαδούς. Οι υποστηρικτές προβάλλουν σαν θετικά στοιχεία τη μείωση του κόστους διεξαγωγής των εκλογών και δημοψηφισμάτων, αλλά κυρίως τη διευκόλυνση των εκλογέων που θα συμβάλει στην καταπολέμηση της απάθειας και την αυξημένη προσέλευση στις κάλπες σε καιρούς που το ενδιαφέρον των πολιτών για συμμετοχή στις δημοκρατικές διαδικασίες μειώνεται συνεχώς στις περισσότερες χώρες. Οι νέες τεχνολογίες, λένε οι υποστηρικτές της ιδέας, βοηθούν και οδηγούν τον πολίτη να ενεργοποιείται περισσότερο, ισχυροποιώντας τους θεσμούς και τη δημοκρατική πρακτική.
Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Πόσο ώριμες είναι οι υποδομές σε κάθε χώρα, αλλά και η ίδια η τεχνολογία, για να εγγυηθούν τη διαφάνεια, την εγκυρότητα και την αποδοχή των αποτελεσμάτων των ηλεκτρονικών ψηφοφοριών;
Βασικά ερωτήματα είναι το ποιος ψηφίζει και με ποιο τρόπο.
Θεμελιώδης θεσμός της δημοκρατίας μας είναι η ελεύθερη ψήφος και ουσιαστική προϋπόθεση κάθε εκλογικής διαδικασίας είναι η πέρα από κάθε επιφύλαξη αποδοχή από τους πολίτες και τα θεσμικά όργανα της κοινωνίας του αποτελέσματος της ψηφοφορίας. Η σημερινή τεχνολογία και οι υποδομές που υπάρχουν δεν παρέχουν ακόμη τέτοιες εγγυήσεις και η ευρεία υιοθέτηση συστημάτων ηλεκτρονικής ψήφου είναι βέβαιο ότι μεταξύ άλλων θα υπονομεύσει την εμπιστοσύνη των πολιτών και θα οδηγήσει στην απαξίωση της εκλογικής διαδικασίας.
Ποια είναι τα κύρια στοιχεία που καθιστούν αβέβαιη και αναξιόπιστη σήμερα την ηλεκτρονική ψηφοφορία;
Πρώτο, είναι η καθαρά τεχνική διάσταση που σχετίζεται άμεσα με την ασφάλεια των δεδομένων της ψηφοφορίας. Η ασφάλεια δεδομένων, ίσως μας πουν οι μαθηματικοί, είναι εξασφαλισμένη διότι οι αλγόριθμοι κρυπτογράφησης που χρησιμοποιούνται είναι απρόσβλητοι από οποιαδήποτε προσπάθεια παραβίασης και πρακτικά είναι αδύνατο να αποκρυπτογραφηθούν τα στοιχεία που συνθέτουν την εκλογική διαδικασία. Η καθημερινή ειδησεογραφία όμως διαψεύδει τη σιγο
υριά των θεωρητικών διότι εκτός των μαθηματικών παραμέτρων, σε ένα σύστημα εμπλέκονται πολλοί άλλοι παράγοντες και η συνολική ασφάλεια πάντα εξαρτάται από τον πιο αδύναμο κρίκο της αλυσίδας. Πόσο απόλυτα μπορεί κανείς να εμπιστεύεται σήμερα την τεχνολογία όταν διακυβεύονται ζητήματα τόσο σοβαρά όσο η ίδια η νομιμοποίηση της εξουσίας που αναδεικνύεται με τις εκλογές;Μια ομάδα ερευνητών από τα πανεπιστήμια John Hopkins και Rice των Η.Π.Α. ανέλυσαν το λογισμικό μεγάλης αμερικανικής εταιρείας που αποτελεί τον πυρήνα ενός συστήματος ηλεκτρονικής ψηφοφορίας με χρήση «έξυπνης κάρτας» και ήδη διατίθεται στην αγορά. Τα συμπεράσματα των ερευνητών είναι άκρως ανησυχητικά. Για παράδειγμα, η ανάλυση των πανεπιστημιακών έδειξε ότι η «έξυπνη κάρτα» που θα έχει ο κάθε ψηφοφόρος και που υποτίθεται πως έχει σχεδιασθεί για μία και μοναδική χρήση κατά τη ψηφοφορία, είναι δυνατό να προγραμματισθεί για πολλές χρήσεις με τη βοήθεια απλών μηχανών που πωλούνται στην ελεύθερη αγορά με περίπου 100 δολάρια και να επιτρέψει στον κάτοχο να ψηφίσει πολλές φορές! Εντοπίσθηκαν επίσης αδυναμίες που δίνουν τη δυνατότητα στον κάτοχο της κάρτας να επεμβαίνει στην εκλογική διαδικασία με σκοπό την αλλοίωση του εκλογικού αποτελέσματος. Ακόμη και κρυπτογραφημένες διαδικασίες του συστήματος βρέθηκε ότι βασίζονταν σε απλοϊκούς αλγόριθμους που «σπάνε» με εργαλεία που βρίσκει ένας ενδιαφερόμενος στο ίντερνετ. Η εταιρεία κατασκευής του συστήματος αυτού βέβαια απέρριψε τα συμπεράσματα των ερευνητών, όμως η εγκυρότητα των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων που στήριξαν την έρευνα βάζει σε σοβαρές σκέψεις όσους προσεκτικά παρατηρήσουν τα σχετικά στοιχεία της μελέτης η οποία σημειωτέον είναι ήδη δημοσιευμένη στο ίντερνετ για όποιον ενδιαφέρεται.
Μια άλλη πλευρά του τεχνικού προβλήματος αφορά τους πολυπληθείς ιούς που καθημερινά απειλούν τη λειτουργία και ασφάλεια των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Η εξέλιξη των ιών κάνει όλο και πιο αποτελεσματική τη διείσδυση μικρών προγραμμάτων «δουρείων ίππων» στα συστήματα μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που αλλοιώνουν και υποκλέπτουν στοιχεία εν αγνοία του χρήστη. Για παράδειγμα, όταν εφευρετικοί χάκερς μπόρεσαν με επιτυχία να εισβάλουν το 2001 στα συστήματα της ίδιας της Microsoft και να αδρανοποιήσουν την υποδομή του γίγαντα της πληροφορικής για δύο ολόκληρες ημέρες, ή όταν ακόμη και οι υπολογιστές του αμερικανικού Πενταγώνου δέχονται κατά καιρούς επιθέσεις, γιατί να αποκλεισθεί η πιθανότητα παράνομης διείσδυσης και αλλοίωσης της εκλογικής διαδικασίας από διάφορες ομάδες ατόμων με πολιτικές σκοπιμότητες; Αν υποτεθεί ότι κακόβουλα κέντρα αποφασίσουν να δημιουργήσουν κάποια παραλλαγή π.χ. του ιού W32/Sobig ή W32/Blaster που γνωρίσαμε πριν από λίγο καιρό και προγραμματίσουν τον ιό αυτό να ενεργοποιηθεί την ημέρα των εκλογών, όλοι καταλαβαίνουμε τι πρόκειται να συμβεί. Το οποιοδήποτε αντίδοτο (antivirus) που θα είναι διαθέσιμο για εξουδετέρωση του ιού την επομένη ημέρα των εκλογών, στην προκειμένη περίπτωση δεν θα μπορέσει να αποτρέψει το χάος που θα δημιουργηθεί.
Μια ακόμη σημαντική τεχνική επιφύλαξη αφορά το επίπεδο ασφάλειας που ενυπάρχει σε κάθε προσωπικό υπολογιστή μέσω του οποίου θα γίνει η ηλεκτρονική ψηφοφορία. Όλο και συχνότερα εντοπίζονται προβλήματα στο λογισμικό των λειτουργικών συστημάτων (operating systems) των υπολογιστών. Για παράδειγμα, η Microsoft συχνά βομβαρδίζει τους πελάτες της με διορθώσεις (patches) που πρέπει να γίνουν στα Windows, ακόμη και στις τελευταίες εκδόσεις των Windows Server και που χαρακτηρίζονται από τη Microsoft σαν κρίσιμες για την ασφάλεια των υπολογιστών. Πόσοι χρήστες έχουν ρυθμίσει τον υπολογιστή τους για αυτόματη εγκατάσταση των διορθώσεων; Πόσοι ενδιαφέρονται να παρακολουθούν και να ενημερώνουν χωρίς καθυστέρηση τα συστήματα τους; Ποιος μας εγγυάται ότι η επόμενη κρίσιμη διόρθωση που θα ανακοινώσει η Microsoft θα έχει ανταπόκριση και από πόσους κατόχους προσωπικών υπολογιστών και μελλοντικών ψηφοφόρων μέσα από το ίντερνετ; Και τι μπορεί να συμβεί αν το επόμενο πρόβλημα ασφαλείας που θα εντοπισθεί στο λειτουργικό σύστημα MS Windows ανοίξει την κερκόπορτα για την είσοδο κάποιου καταστροφικού ιού στα δίκτυα την ημέρα διεξαγωγής της ψηφοφορίας με αποτέλεσμα τη αλλοίωση, ή την υποψία αλλοίωσης του εκλογικού αποτελέσματος; Η απώλεια της εμπιστοσύνης των πολιτών και η πολιτική αναταραχή που θα ακολουθήσει θα είναι σίγουρα καταλυτικές και δύσκολα αναστρέψιμες.
Δεύτερο στοιχείο που θα δημιουργήσει αμφισβητήσεις της εγκυρότητας της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας είναι η αδυναμία του συστήματος να προστατεύσει το ψηφοφόρο από ενδεχόμενη χρησιμοποίηση βίας ή καταναγκασμού από τρίτους με στόχο τη νόθευση των προσωπικών επιλογών του. Στο εκλογικό τμήμα υπάρχει ο φρουρός. Στον ιδιωτικό χώρο από όπου ο εκλογέας θα στείλει με SMS τη ψήφο του, ή θα χειρισθεί τον ηλεκτρονικό υπολογιστή, ποιος θα τον προστατεύσει;
Η δυνητική ευκολία με την οποία μπορεί κάποιος να επηρεάσει τον ψηφοφόρο την ίδια τη στιγμή της ψηφοφορίας είναι επίσης ένα σοβαρό θέμα. Ας σκεφθούμε τι είδους εκλογικό τμήμα θα ήταν εκείνο μέσα στο οποίο, πίσω από το παραβάν, ένας εκπρόσωπος κάποιου κόμματος παραλαμβάνει το ψηφοφόρο μπροστά στην κάλπη και αρχίζει να τον βομβαρδίζει με επιχειρήματα υπέρ ή κατά κάποιας επιλογής την στιγμή που με το μολύβι στο χέρι ο ψηφίζων επιλέγει το ψηφοδέλτιο. Αν το εκλογικό τμήμα είναι το ίδιο το σπίτι του ψηφοφόρου, τι προστασία υπάρχει από παρόμοια κακόβουλη προσπάθεια επηρεασμού του πολίτη τη στιγμή που αποφασίζει;
Τέλος, μία άλλη πλευρά που σχετίζεται άμεσα με το προηγούμενο πρόβλημα είναι η δυνατότητα της άμεσης αγοραπωλησίας της ψήφου! Με την κλασική διαδικασία που σήμερα εφαρμόζεται, ο «αγοραστής» που έναντι κάποιας πληρωμής «αγοράζει» τη ψήφο ενός ψηφοφόρου ποτέ δεν μπορεί να είναι βέβαιος αν πράγματι μέσα στην κάλπη θα καταλήξει το επιθυμητό προϊόν της αγοραπωλησίας. Φυσικά, στην ηλεκτρονική ψηφοφορία με παρόντες τον ψηφοφόρο και τον αγοραστή η αγοραπωλησία της ψήφου μπορεί να διεξαχθεί με την απόλυτη βεβαιότητα για αυτόν που πληρώνει ότι θα τηρηθεί η συμφωνία!
Συμπερασματικά, διαπιστώνονται σοβαρά προβλήματα. Μερικά είναι θεωρητικά, άλλα είναι απόλυτα πρακτικά και συνδυάζονται με τις ατέλειες της τεχνολογίας και την πρόκληση που θα συνιστά για τους απανταχού χάκερς, δημιουργούς ιών και άλλους «κυβερνοτρομοκράτες» να πραγματοποιήσουν εφόδους την ημέρα των εκλογών αδρανοποιώντας το σύστημα. Επί πλέον επικρέμαται πάντα η απειλή εξαναγκασμού του ψηφοφόρου, του επηρεασμού του τη στιγμή της ψηφοφορίας και της διευκόλυνσης της αγοραπωλησίας της ψήφου. Στις τέσσερις βασικές επισημάνσεις που αναφέρθηκαν μπορούν να προστεθούν και άλλοι περισσότερο λεπτομερειακοί και τεχνικοί παράγοντες που συνηγορούν στην άποψη ότι για την ώρα τα συστήματα ηλεκτρονικής ψηφοφορίας δεν εγγυώνται την ακεραιότητα μετρήσεων και διαδικασιών και επομένως δεν θα εξασφαλίζουν την καθολική αποδοχή των αποτελεσμάτων της ψηφοφορίας.
Όσοι υποστηρίζουν σήμερα την άποψη για άμεση υιοθέτηση της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας μάλλον ανήκουν στους ρομαντικούς λάτρεις της τεχνολογίας, ή ακόμη χειρότερα, απεργάζονται σχέδια που όμοια τους δεν έχει γνωρίσει ακόμη η πολιτική ιστορία.
Στο επιχείρημα εκείνων που ζητούν επιτάχυνση στην υιοθέτηση των νέων συστημάτων για να καταπολεμηθεί η απάθεια του εκλογέα και να αυξηθεί η συμμετοχή των πολιτών στις εκλογικές διαδικασίες, την καλύτερη απάντηση έχει δώσει παλαιότερα ο Ross Anderson, πρόεδρος του Βρετανικού Foundation for Information Policy Research (FIPR), λέγοντας με την ευκαιρία της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας σε Αγγλικές τοπικές εκλογές:
«Πάντα ήταν κακή η ιδέα να ψάχνουμε για τεχνικές λύσεις σε κοινωνικά προβλήματα. Η συμμετοχή στις εκλογές θα ήταν μεγαλύτερη αν πείθαμε τους πολίτες ότι η ψήφος τους μετράει»!
[It's always a bad idea to look for technical fixes to social problems. Election turnout would be increased if citizens were convinced their vote would make a difference]
Δεύτερο στοιχείο που θα δημιουργήσει αμφισβητήσεις της εγκυρότητας της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας είναι η αδυναμία του συστήματος να προστατεύσει το ψηφοφόρο από ενδεχόμενη χρησιμοποίηση βίας ή καταναγκασμού από τρίτους με στόχο τη νόθευση των προσωπικών επιλογών του. Στο εκλογικό τμήμα υπάρχει ο φρουρός. Στον ιδιωτικό χώρο από όπου ο εκλογέας θα στείλει με SMS τη ψήφο του, ή θα χειρισθεί τον ηλεκτρονικό υπολογιστή, ποιος θα τον προστατεύσει;
Η δυνητική ευκολία με την οποία μπορεί κάποιος να επηρεάσει τον ψηφοφόρο την ίδια τη στιγμή της ψηφοφορίας είναι επίσης ένα σοβαρό θέμα. Ας σκεφθούμε τι είδους εκλογικό τμήμα θα ήταν εκείνο μέσα στο οποίο, πίσω από το παραβάν, ένας εκπρόσωπος κάποιου κόμματος παραλαμβάνει το ψηφοφόρο μπροστά στην κάλπη και αρχίζει να τον βομβαρδίζει με επιχειρήματα υπέρ ή κατά κάποιας επιλογής την στιγμή που με το μολύβι στο χέρι ο ψηφίζων επιλέγει το ψηφοδέλτιο. Αν το εκλογικό τμήμα είναι το ίδιο το σπίτι του ψηφοφόρου, τι προστασία υπάρχει από παρόμοια κακόβουλη προσπάθεια επηρεασμού του πολίτη τη στιγμή που αποφασίζει;
Τέλος, μία άλλη πλευρά που σχετίζεται άμεσα με το προηγούμενο πρόβλημα είναι η δυνατότητα της άμεσης αγοραπωλησίας της ψήφου! Με την κλασική διαδικασία που σήμερα εφαρμόζεται, ο «αγοραστής» που έναντι κάποιας πληρωμής «αγοράζει» τη ψήφο ενός ψηφοφόρου ποτέ δεν μπορεί να είναι βέβαιος αν πράγματι μέσα στην κάλπη θα καταλήξει το επιθυμητό προϊόν της αγοραπωλησίας. Φυσικά, στην ηλεκτρονική ψηφοφορία με παρόντες τον ψηφοφόρο και τον αγοραστή η αγοραπωλησία της ψήφου μπορεί να διεξαχθεί με την απόλυτη βεβαιότητα για αυτόν που πληρώνει ότι θα τηρηθεί η συμφωνία!
Συμπερασματικά, διαπιστώνονται σοβαρά προβλήματα. Μερικά είναι θεωρητικά, άλλα είναι απόλυτα πρακτικά και συνδυάζονται με τις ατέλειες της τεχνολογίας και την πρόκληση που θα συνιστά για τους απανταχού χάκερς, δημιουργούς ιών και άλλους «κυβερνοτρομοκράτες» να πραγματοποιήσουν εφόδους την ημέρα των εκλογών αδρανοποιώντας το σύστημα. Επί πλέον επικρέμαται πάντα η απειλή εξαναγκασμού του ψηφοφόρου, του επηρεασμού του τη στιγμή της ψηφοφορίας και της διευκόλυνσης της αγοραπωλησίας της ψήφου. Στις τέσσερις βασικές επισημάνσεις που αναφέρθηκαν μπορούν να προστεθούν και άλλοι περισσότερο λεπτομερειακοί και τεχνικοί παράγοντες που συνηγορούν στην άποψη ότι για την ώρα τα συστήματα ηλεκτρονικής ψηφοφορίας δεν εγγυώνται την ακεραιότητα μετρήσεων και διαδικασιών και επομένως δεν θα εξασφαλίζουν την καθολική αποδοχή των αποτελεσμάτων της ψηφοφορίας.
Όσοι υποστηρίζουν σήμερα την άποψη για άμεση υιοθέτηση της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας μάλλον ανήκουν στους ρομαντικούς λάτρεις της τεχνολογίας, ή ακόμη χειρότερα, απεργάζονται σχέδια που όμοια τους δεν έχει γνωρίσει ακόμη η πολιτική ιστορία.
Στο επιχείρημα εκείνων που ζητούν επιτάχυνση στην υιοθέτηση των νέων συστημάτων για να καταπολεμηθεί η απάθεια του εκλογέα και να αυξηθεί η συμμετοχή των πολιτών στις εκλογικές διαδικασίες, την καλύτερη απάντηση έχει δώσει παλαιότερα ο Ross Anderson, πρόεδρος του Βρετανικού Foundation for Information Policy Research (FIPR), λέγοντας με την ευκαιρία της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας σε Αγγλικές τοπικές εκλογές:
«Πάντα ήταν κακή η ιδέα να ψάχνουμε για τεχνικές λύσεις σε κοινωνικά προβλήματα. Η συμμετοχή στις εκλογές θα ήταν μεγαλύτερη αν πείθαμε τους πολίτες ότι η ψήφος τους μετράει»!
[It's always a bad idea to look for technical fixes to social problems. Election turnout would be increased if citizens were convinced their vote would make a difference]
Λέτε τελικά το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης να μπορέσει να καθαρίσει 
λίγο τις συχνότητες από τα σκουπίδια που μας σερβίρουν;
Όπως σήμερα γράφει η Ναυτεμπορική, δύο πρόσφατες ενέργειες του ΕΣΡ δείχνουν ότι η ανεξάρτητη αρχή δεν κοιμάται. Νέα πρόστιμα επιβλήθηκαν αυτή την εβδομάδα και πάλι στον Alpha. Στην πρώτη περίπτωση ο σταθμός τιμωρείται με πρόστιμο 150 χιλιάδων ευρώ για την εκπομπή του κ. Ανδρέα Μικρούτσικου Dream Show όπου ο ειδικός τηλεπαρουσιαστής των reality έχει αρχίσει ένα διάλογο με τον έτερο επαγγελματία υψηλών προδιαγραφών κ. Ψινάκη και που σύμφωνα με το ΕΣΡ «υποβάθμισαν τόσο την ελληνική γλώσσα όσο και το εκπεμπόμενο πρόγραμμα».
Η δεύτερη απόφαση είναι κατά τη γνώμη μας περισσότερο σημαντική γιατί αναφέρεται σε «ενημερωτική» εκπομπή του Alpha «για παραβίαση του τεκμήριου της αθωότητας». Πρόκειται για το πρόγραμμα «Πρωινές σελίδες» του Γιώργου Οικονομέα. Κατά τη διάρκεια της εκπομπής ένας τηλεθεατής σε τηλεφωνική παρέμβαση κατήγγειλε ότι η πρώην σύζυγος του «έπνιξε το πρώτο τους παιδί» και όσα έλεγε μεταδίδονταν απευθείας στο αέρα. Για τη συγκεκριμένη περίπτωση το πρόστιμο που επιβλήθηκε είναι 20 χιλιάδες ευρώ.
Όπως βλέπουμε η στρατηγική των σταθμών αυτής της κατηγορίας έχει δύο τακτικές. Πρώτα προσπαθούν να αποβλακώσουν τον τηλεθεατή εκπαιδεύοντας τον με προγράμματα και αστέρες τύπου Μικρούτσικου-Ψινάκη και στη συνέχεια επιχειρούν να τον «ενημερώνουν» παρατάσσοντας τις υπόλοιπες φίρμες τους. Η καθημερινή ενημέρωση αρχίζει με τα πολυποίκιλα «Καλημέρα σας» και ολοκληρώνεται με τα βραδινά δελτία των μη-ειδήσεων.
Μαζί με το ΕΣΡ, ας βοηθήσει ο καθένας και τον εαυτό του. Μην ενημερώνεσθε από τα κανάλια αυτά. Περιφρονήστε τα. Προτιμήστε το CNN. Κι αν ακόμη δεν συμφωνείτε πάντα με την ειδησεογραφία του, τουλάχιστον θα μάθετε Αγγλικά.
λίγο τις συχνότητες από τα σκουπίδια που μας σερβίρουν;Όπως σήμερα γράφει η Ναυτεμπορική, δύο πρόσφατες ενέργειες του ΕΣΡ δείχνουν ότι η ανεξάρτητη αρχή δεν κοιμάται. Νέα πρόστιμα επιβλήθηκαν αυτή την εβδομάδα και πάλι στον Alpha. Στην πρώτη περίπτωση ο σταθμός τιμωρείται με πρόστιμο 150 χιλιάδων ευρώ για την εκπομπή του κ. Ανδρέα Μικρούτσικου Dream Show όπου ο ειδικός τηλεπαρουσιαστής των reality έχει αρχίσει ένα διάλογο με τον έτερο επαγγελματία υψηλών προδιαγραφών κ. Ψινάκη και που σύμφωνα με το ΕΣΡ «υποβάθμισαν τόσο την ελληνική γλώσσα όσο και το εκπεμπόμενο πρόγραμμα».
Η δεύτερη απόφαση είναι κατά τη γνώμη μας περισσότερο σημαντική γιατί αναφέρεται σε «ενημερωτική» εκπομπή του Alpha «για παραβίαση του τεκμήριου της αθωότητας». Πρόκειται για το πρόγραμμα «Πρωινές σελίδες» του Γιώργου Οικονομέα. Κατά τη διάρκεια της εκπομπής ένας τηλεθεατής σε τηλεφωνική παρέμβαση κατήγγειλε ότι η πρώην σύζυγος του «έπνιξε το πρώτο τους παιδί» και όσα έλεγε μεταδίδονταν απευθείας στο αέρα. Για τη συγκεκριμένη περίπτωση το πρόστιμο που επιβλήθηκε είναι 20 χιλιάδες ευρώ.
Όπως βλέπουμε η στρατηγική των σταθμών αυτής της κατηγορίας έχει δύο τακτικές. Πρώτα προσπαθούν να αποβλακώσουν τον τηλεθεατή εκπαιδεύοντας τον με προγράμματα και αστέρες τύπου Μικρούτσικου-Ψινάκη και στη συνέχεια επιχειρούν να τον «ενημερώνουν» παρατάσσοντας τις υπόλοιπες φίρμες τους. Η καθημερινή ενημέρωση αρχίζει με τα πολυποίκιλα «Καλημέρα σας» και ολοκληρώνεται με τα βραδινά δελτία των μη-ειδήσεων.
Μαζί με το ΕΣΡ, ας βοηθήσει ο καθένας και τον εαυτό του. Μην ενημερώνεσθε από τα κανάλια αυτά. Περιφρονήστε τα. Προτιμήστε το CNN. Κι αν ακόμη δεν συμφωνείτε πάντα με την ειδησεογραφία του, τουλάχιστον θα μάθετε Αγγλικά.
Ο Σύλλογος
των υπαλλήλων της Εθνικής Τράπεζας στις 29 Ιουνίου 2006 κατέθεσε μηνυτήρια αναφορά εναντίον της διοίκησης της ΕΤΕ για το θέμα της εξαγοράς από την Εθνική της τουρκικής τράπεζας Finansbank. Οι συνδικαλιστές ισχυρίζονται ότι
«δεν θα προχωρούσε η εξαγορά της FINANSBANK στην περίπτωση που οι κ.κ. Τάκης Αράπογλου και Ιωάννης Πεχλιβανίδης Διευθύνων Σύμβουλος και αναπληρωτής Διευθύνων Σύμβουλος της Ε.Τ.Ε. αντιστοίχως, ενημέρωναν τους Μετόχους για τους ιδιαίτερα υψηλούς κινδύνους που συντρέχουν και απειλούν με ζημία την περιουσία της Εθνικής Τράπεζας»
και καλούν τη δικαιοσύνη να ερευνήσει την υπόθεση παραθέτοντας στην μηνυτήρια αναφορά τους μια σειρά από στοιχεία.
Δεν μνημονεύεται βέβαια πουθενά η βασική αιτία της σύγκρουσης που δεν είναι ο φόβος των συνδικαλιστών να υποστεί ζημία η τράπεζα, αλλά η αναμενόμενη αλλαγή της μετοχικής σύνθεσης, διότι με την αύξηση κεφαλαίου της Εθνικής που αποφασίσθηκε και είναι σε εξέλιξη, μειώνεται η συμμετοχή των ταμείων του δημόσιου τομέα τα οποία πριν από την αύξηση κατείχαν ποσοστό της τάξης του 21,4% των μετοχών της ΕΤΕ και τώρα αυτό αναμένεται να πέσει στο 15-16%.
Εδώ είναι ο καβγάς. Η μείωση της συμμετοχής του δημόσιου τομέα στο μετοχικό κεφάλαιο της τράπεζας οδηγεί σταδιακά και ευθέως σε αποδυνάμωση της ισχύος των κρατικοδίαιτων συνδικαλιστών και της συντεχνίας που εκπροσωπούν. Με την ισχύ αυτή οι υπάλληλοι της Εθνικής και των άλλων τραπεζών που ελέγχονται από το δημόσιο κατάφεραν εδώ και δεκαετίες να εξελιχθούν σε μια υπαλληλική αριστοκρατία των οποίων οι συνολικές αποδοχές σε χρήμα και σε είδος αποτελούν πρόκληση απέναντι σε άλλους εργαζομένους του ιδιωτικού τομέα, όταν μάλιστα οι τελευταίοι πολύ συχνά υπερτερούν σε ουσιαστικά και τυπικά προσόντα και σε παραγωγικότητα και ποτέ δεν εξασφάλισαν τη μονιμότητα, σιγουριά και βεβαιότητα εργασίας που απολαμβάνουν οι τραπεζοϋπάλληλοι του δημόσιου τομέα.
Αυτή η κατηγορία των τραπεζικών υπαλλήλων διαμορφώθηκε, από το 1975 και μετά, σε μια από τις πολλές ομάδες πίεσης που αναπτύχθηκαν και ισχυροποιήθηκαν μέσα στην ελληνική κοινωνία και εξακολουθούν να παίζουν ρόλο στην ανορθολογική κατανομή του εθνικού εισοδήματος υπέρ εαυτών και σε βάρος της ανάπτυξης.
Για να είμαστε δίκαιοι πρέπει να πούμε ότι τα τελευταία λίγα χρόνια οι νέοι άνθρωποι που μπαίνουν για να εργασθούν στην Εθνική διαθέτουν όρεξη για δουλειά και αυξημένα προσόντα, έχουν αντιληφθεί τις αλλαγές των καιρών, συνεργάζονται με τις διοικήσεις για την ανάπτυξη της τράπεζας και προσφέρουν το έργο τους με ζήλο για την καλύτερη εξυπηρέτηση των πελατών. Μαζί με αυτούς ο εκσυγχρονισμός και η ανάπτυξη της ΕΤΕ αυτή τη φορά φαίνεται ότι θα προχωρήσει σε πείσμα της αντίδρασης της συνδικαλιστικής νομενκλατούρας και ίσως έχει αρχίσει να διαγράφεται ο δρόμος για επιτυχείς επεμβάσεις στο οικοδόμημα που στήθηκε τα μεταπολεμικά χρόνια στην Ελλάδα.
των υπαλλήλων της Εθνικής Τράπεζας στις 29 Ιουνίου 2006 κατέθεσε μηνυτήρια αναφορά εναντίον της διοίκησης της ΕΤΕ για το θέμα της εξαγοράς από την Εθνική της τουρκικής τράπεζας Finansbank. Οι συνδικαλιστές ισχυρίζονται ότι«δεν θα προχωρούσε η εξαγορά της FINANSBANK στην περίπτωση που οι κ.κ. Τάκης Αράπογλου και Ιωάννης Πεχλιβανίδης Διευθύνων Σύμβουλος και αναπληρωτής Διευθύνων Σύμβουλος της Ε.Τ.Ε. αντιστοίχως, ενημέρωναν τους Μετόχους για τους ιδιαίτερα υψηλούς κινδύνους που συντρέχουν και απειλούν με ζημία την περιουσία της Εθνικής Τράπεζας»
και καλούν τη δικαιοσύνη να ερευνήσει την υπόθεση παραθέτοντας στην μηνυτήρια αναφορά τους μια σειρά από στοιχεία.
Δεν μνημονεύεται βέβαια πουθενά η βασική αιτία της σύγκρουσης που δεν είναι ο φόβος των συνδικαλιστών να υποστεί ζημία η τράπεζα, αλλά η αναμενόμενη αλλαγή της μετοχικής σύνθεσης, διότι με την αύξηση κεφαλαίου της Εθνικής που αποφασίσθηκε και είναι σε εξέλιξη, μειώνεται η συμμετοχή των ταμείων του δημόσιου τομέα τα οποία πριν από την αύξηση κατείχαν ποσοστό της τάξης του 21,4% των μετοχών της ΕΤΕ και τώρα αυτό αναμένεται να πέσει στο 15-16%.
Εδώ είναι ο καβγάς. Η μείωση της συμμετοχής του δημόσιου τομέα στο μετοχικό κεφάλαιο της τράπεζας οδηγεί σταδιακά και ευθέως σε αποδυνάμωση της ισχύος των κρατικοδίαιτων συνδικαλιστών και της συντεχνίας που εκπροσωπούν. Με την ισχύ αυτή οι υπάλληλοι της Εθνικής και των άλλων τραπεζών που ελέγχονται από το δημόσιο κατάφεραν εδώ και δεκαετίες να εξελιχθούν σε μια υπαλληλική αριστοκρατία των οποίων οι συνολικές αποδοχές σε χρήμα και σε είδος αποτελούν πρόκληση απέναντι σε άλλους εργαζομένους του ιδιωτικού τομέα, όταν μάλιστα οι τελευταίοι πολύ συχνά υπερτερούν σε ουσιαστικά και τυπικά προσόντα και σε παραγωγικότητα και ποτέ δεν εξασφάλισαν τη μονιμότητα, σιγουριά και βεβαιότητα εργασίας που απολαμβάνουν οι τραπεζοϋπάλληλοι του δημόσιου τομέα.
Αυτή η κατηγορία των τραπεζικών υπαλλήλων διαμορφώθηκε, από το 1975 και μετά, σε μια από τις πολλές ομάδες πίεσης που αναπτύχθηκαν και ισχυροποιήθηκαν μέσα στην ελληνική κοινωνία και εξακολουθούν να παίζουν ρόλο στην ανορθολογική κατανομή του εθνικού εισοδήματος υπέρ εαυτών και σε βάρος της ανάπτυξης.
Για να είμαστε δίκαιοι πρέπει να πούμε ότι τα τελευταία λίγα χρόνια οι νέοι άνθρωποι που μπαίνουν για να εργασθούν στην Εθνική διαθέτουν όρεξη για δουλειά και αυξημένα προσόντα, έχουν αντιληφθεί τις αλλαγές των καιρών, συνεργάζονται με τις διοικήσεις για την ανάπτυξη της τράπεζας και προσφέρουν το έργο τους με ζήλο για την καλύτερη εξυπηρέτηση των πελατών. Μαζί με αυτούς ο εκσυγχρονισμός και η ανάπτυξη της ΕΤΕ αυτή τη φορά φαίνεται ότι θα προχωρήσει σε πείσμα της αντίδρασης της συνδικαλιστικής νομενκλατούρας και ίσως έχει αρχίσει να διαγράφεται ο δρόμος για επιτυχείς επεμβάσεις στο οικοδόμημα που στήθηκε τα μεταπολεμικά χρόνια στην Ελλάδα.
Κατά την επίσκεψη του στην Πολωνία ο Πάπας Βενέδικτος XVI μίλησε στις 25 Μαΐου 2006 σε συγκέντρωση κληρικών στον Καθεδρικό Ναό της Βαρσοβίας και θα είναι χρήσιμο να διαβάσουν οι ηγούμενοι της ελληνικής ορθόδοξης εκκλησίας τα όσα είπε. Εδώ θα σταθούμε σε ένα σημείο της ομιλίας του που νομίζουμε ότι έχει ιδιαίτερη σημασία και σε ελεύθερη μετάφραση λέει:
«Οι πιστοί περιμένουν ένα μόνο πράγμα από τους ιερείς: να προετοιμάζουν τη συνάντηση του ανθρώπου με τον Θεό. Από τον ιερέα δεν ζητούνται γνώσεις στα οικονομικά, τις κατασκευές , ή την πολιτική. Αναμένεται μόνο να είναι ειδικός στα θέματα που αφορούν την πνευματική ζωή».
Με τόσο λίγες λέξεις περιγράφεται με σαφήνεια η ευθύνη και η δουλειά του κάθε κληρικού. Πόση αντίθεση με το λόγο του Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Χριστόδουλου ο οποίος ομιλεί συνεχώς επί παντός επιστητού και η ανάμιξη του φθάνει ακόμη και στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας!
Ο λόγος του κ. Χριστόδουλου συνιστά επικίνδυνο κήρυγμα που λόγω της θεσμικής ιδιότητας του κηρύσσοντος μοιραία επηρεάζει μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού και κυρίως εκείνους που είναι οι λιγότερο πληροφορημένοι. Αν κάποιος μπορούσε να πείσει τον Αρχιεπίσκοπο να ακολουθήσει τη συμβουλή του Ποντίφικα, θα προσέφερε μεγάλη υπηρεσία στη χώρα.
Παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα της ομιλίας του Πάπα όπως εμφανίζεται στην επίσημη ιστοσελίδα του Βατικανού. Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να διαβάσει ολόκληρη την ομιλία στην Αγγλική εδώ.
PASTORAL VISIT
OF HIS HOLINESS POPE BENEDICT XVI
IN POLAND
ADDRESS BY THE HOLY FATHER
MEETING WITH THE CLERGY
Warsaw Cathedral, 25 May 2006
«Οι πιστοί περιμένουν ένα μόνο πράγμα από τους ιερείς: να προετοιμάζουν τη συνάντηση του ανθρώπου με τον Θεό. Από τον ιερέα δεν ζητούνται γνώσεις στα οικονομικά, τις κατασκευές , ή την πολιτική. Αναμένεται μόνο να είναι ειδικός στα θέματα που αφορούν την πνευματική ζωή».
Με τόσο λίγες λέξεις περιγράφεται με σαφήνεια η ευθύνη και η δουλειά του κάθε κληρικού. Πόση αντίθεση με το λόγο του Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Χριστόδουλου ο οποίος ομιλεί συνεχώς επί παντός επιστητού και η ανάμιξη του φθάνει ακόμη και στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας!
Ο λόγος του κ. Χριστόδουλου συνιστά επικίνδυνο κήρυγμα που λόγω της θεσμικής ιδιότητας του κηρύσσοντος μοιραία επηρεάζει μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού και κυρίως εκείνους που είναι οι λιγότερο πληροφορημένοι. Αν κάποιος μπορούσε να πείσει τον Αρχιεπίσκοπο να ακολουθήσει τη συμβουλή του Ποντίφικα, θα προσέφερε μεγάλη υπηρεσία στη χώρα.
Παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα της ομιλίας του Πάπα όπως εμφανίζεται στην επίσημη ιστοσελίδα του Βατικανού. Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να διαβάσει ολόκληρη την ομιλία στην Αγγλική εδώ.
PASTORAL VISIT
OF HIS HOLINESS POPE BENEDICT XVI
IN POLAND
ADDRESS BY THE HOLY FATHER
MEETING WITH THE CLERGY
Warsaw Cathedral, 25 May 2006
.
.
.
The faithful expect only one thing from priests: that they be specialists in promoting the encounter between man and God. The priest is not asked to be an expert in economics, construction or politics. He is expected to be an expert in the spiritual life.
.
.
.
.
© Copyright 2006 - Libreria Editrice Vaticana
