Το International Crisis Group για τον Τάσσο Παπαδόπουλο
1 Comments Published by Policritos on 20.8.07 at 22:58.
Όταν τις παραμονές του δημοψηφίσματος στην Κύπρο τον Απρίλιο του 2004 ο Τάσσος Παπαδόπουλος κάλεσε τους Κυπρίους να απορρίψουν το Σχέδιο Ανάν, πρόσθετε το όνομα του στη μακρά λίστα των υπευθύνων για τις χαμένες ευκαιρίες στην ιστορία του νησιού. Τα από τηλεόρασης κροκοδείλια δάκρυα του Κύπριου Προέδρου πότισαν εκείνο το βράδυ τον ελληνοκυπριακό σωβινισμό και το 76% των Κυπρίων απέρριψε το Σχέδιο Ανάν και μπλόκαρε το δρόμο που άνοιγε για την επανένωση του νησιού.
Ο Τάσσος Παπαδόπουλος, από την εποχή του Ακρίτα, έχει παίξει πολλούς ρόλους στις δεκαετίες που πέρασαν. Θα τον κρίνει η ιστορία. Θα τον κρίνουν και πάλι οι ίδιοι οι Κύπριοι που θα κληθούν να εκλέξουν νέο Πρόεδρο της Κύπρου
το Φεβρουάριο 2008. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει, αν κάποια τηλεοπτική σκηνοθεσία της τελευταίας στιγμής με τον Τάσσο Παπαδόπουλο να δακρύζει πάλι, τον αναδείξει και αυτή τη φορά νικητή των εκλογών. Πάντως, το θέατρο με τα «κοιτάσματα πετρελαίου» που προσπάθησε να παίξει ξεκινώντας το σόου ένα χρόνο πριν για να διαμορφώσει κατάλληλα την κοινή γνώμη, κατέληξε όπως αναμενόταν, σε φιάσκο και μένει να δούμε τι άλλους «άσσους» έχει κρυμμένους ο Πρόεδρος στην πολιτική του φαρέτρα. Αν κάποιος επιχειρήσει να αξιολογήσει με νηφαλιότητα την πολιτική προσωπικότητα του Τάσσου Παπαδόπουλου θα σημειώσει ότι η παρουσία του έχει περισσότερα αρνητικά παρά θετικά στοιχεία στην ιστορική πορεία του νησιού τα τελευταία χρόνια.
Αυτή η άποψη έρχεται τώρα να ενισχυθεί και από την Ομάδα Διεθνών Κρίσεων (International Crisis Group). Η Ομάδα αυτή είναι ένας ανεξάρτητος μη κερδοσκοπικός, μη κυβερνητικός οργανισμός, με έδρα τις Βρυξέλες και γραφεία υποστήριξης σε όλο τον κόσμο. Σκοπός της είναι η πρόληψη και η διαχείριση Κρίσεων. Διοικείται από εξέχουσες προσωπικότητες της διεθνούς διπλωματίας και οι παρεμβάσεις της έχουν πάντα ουσιαστική βαρύτητα στο παγκόσμιο παιχνίδι. Σε πρόσφατη έκθεση της που δημοσιε
ύθηκε στις 17 Αυγούστου 2008 και αναφέρεται στην ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας (Turkey and Europe: The Way Ahead, Europe Report No 184), η Ομάδα Διεθνών Κρίσεων θεωρεί ότι η παρουσία του Τάσσου Παπαδόπουλου στην Κυπριακή πολιτική σκηνή είναι αρνητική.Αναφέρει η έκθεση:
« . . . . An opportunity for change in Greek Cyprus may emerge if presidential elections in February 2008 produce a more pro-reunification president than the current hardliner, Tassos Papadopoulos. It is worth remembering that the hostility between Ankara and Athens dissolved when a new Greek government decided its strategic interest was to bring Turkey into Europe. Some Greek Cypriot officials say they believe the same».
Και στη συνέχεια, σχετικά με το ρόλο του ΑΚΕΛ στις εξελίξεις, παρατηρεί:
«The Cypriot communists, Akel, urged a “no” in 2004 because they were locked in a ruling coalition with Papadopoulos. They split with him in July 2007 and may field a candidate with a new approach in 2008».
Το ΔΗΚΟ βέβαια κατακεραύνωσε αμέσως την Ομάδα Διεθνών Κρίσεων και όπως συνηθίζουν να αντιδρούν οι «υπερπατριώτες» στην Κύπρο, αλλά και εδώ, καταδίκασε τη «νέα προκλητική παρέμβαση ξένων παραγόντων στα εσωτερικά πολιτικά ζητήματα της Κύπρου». Πάντα ο ξένος παράγοντας φταίει για όλα! Γνωστό το παραμύθι. Αυτή τη φορά πάντως, μετά τη αλλαγή στάσης του ΑΚΕΛ, διαφαίνεται το ενδεχόμενο διαφορετικού σκηνικού στη πολιτική ζωή της Κύπρου και ίσως η προσεκτική τακτική αποστάσεων που τηρεί και ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου απέναντι στον Τάσσο Παπαδόπουλο, υποδηλοί ακριβώς αυτό.
« . . . . An opportunity for change in Greek Cyprus may emerge if presidential elections in February 2008 produce a more pro-reunification president than the current hardliner, Tassos Papadopoulos. It is worth remembering that the hostility between Ankara and Athens dissolved when a new Greek government decided its strategic interest was to bring Turkey into Europe. Some Greek Cypriot officials say they believe the same».
Και στη συνέχεια, σχετικά με το ρόλο του ΑΚΕΛ στις εξελίξεις, παρατηρεί:
«The Cypriot communists, Akel, urged a “no” in 2004 because they were locked in a ruling coalition with Papadopoulos. They split with him in July 2007 and may field a candidate with a new approach in 2008».
Το ΔΗΚΟ βέβαια κατακεραύνωσε αμέσως την Ομάδα Διεθνών Κρίσεων και όπως συνηθίζουν να αντιδρούν οι «υπερπατριώτες» στην Κύπρο, αλλά και εδώ, καταδίκασε τη «νέα προκλητική παρέμβαση ξένων παραγόντων στα εσωτερικά πολιτικά ζητήματα της Κύπρου». Πάντα ο ξένος παράγοντας φταίει για όλα! Γνωστό το παραμύθι. Αυτή τη φορά πάντως, μετά τη αλλαγή στάσης του ΑΚΕΛ, διαφαίνεται το ενδεχόμενο διαφορετικού σκηνικού στη πολιτική ζωή της Κύπρου και ίσως η προσεκτική τακτική αποστάσεων που τηρεί και ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου απέναντι στον Τάσσο Παπαδόπουλο, υποδηλοί ακριβώς αυτό.
Περισσότερα για το θέμα, και πως ο φιλοτασσικός τύπος εκτρέφει την συνομοσιολογία, δηλ την προσπάθεια απομάκρυνσης από τους κακούς ξένους του Τάσσου, του μοναδικού θεματοφύλακα των εθνικών μας συμφερόντων θα βρείτε στο μπλογκ μου
http://pousounefkopoupaeis.blogspot.com/2007/08/o.html