ΠΟΛΥΚΡΙΤΟΣ

Ο Βουλευτής του ΣΥΝ κ. Θανάσης Λεβέντης, με ερώτηση του στην Υπουργό Παιδείας καταγγέλλει το νέο βιβλίο μαθηματικών της 6^ης Δημοτικού για τα εξής τρομερά και βεβαίως . . . αντισοσιαλιστικά περιεχόμενα:

Πρώτο, λέει ότι

«Την ιστοσελίδα της CIA επικαλούνται οι συγγραφείς του βιβλίου σε υποσημείωση για να τεκμηριώσουν στατιστικά στοιχεία σχετικά με τον πληθυσμό διάφορων χωρών του κόσμου. Έτσι, στο 11ο κεφάλαιο του σχολικού βιβλίου (σελ. 29), όπου αναφέρονται στοιχεία σχετικά με τον πληθυσμό της Κίνας, της Ινδίας, των ΗΠΑ και συνολικά της Γης, υποσημειώνεται ως πηγή πληροφόρησης η έκδοση της CIA "The World Fact book 2003" !

Δεύτερο, ότι

σε άλλο σημείο του ίδιου πάντα βιβλίου, στο τετράδιο εργασιών «Οι αριθμοί αναπαράγονται», αναφέρεται σαν παράδειγμα άσκησης πολλαπλασιασμού, ο υπολογισμός των κερδών του επιχειρηματία και Προέδρου της Microsoft, Bill Gates, ως εξής: "Tο 2003 κέρδιζε 5 λεπτά κάθε δευτερόλεπτο. Πόσα χρήματα κέρδιζε σε 1 λεπτό, σε 1 ώρα, σε 1 ημέρα, σε 1 μήνα, σε ένα έτος;»

Και καταγγέλλει ο κύριος Λεβέντης ότι «Η αχαλίνωτη κερδοσκοπία του ιδιοκτήτη της Microsoft τον καθιστά ένα είδος προτύπου στα μάτια των παιδιών και τα ωθεί στη μίμησή του»!

Γιατί δεν συμφωνεί με τα παραπάνω ο κ. Λεβέντης;

Καλώς ή κακώς, μια από τις εγκυρότερες και άριστα ενημερωμένες πηγές πληροφόρησης για κάθε μορφής στατιστικά στοιχεία των διαφόρων χωρών, είναι το γνωστό World Factbook που εκδίδει η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών των ΗΠΑ. Επί πλέον, η ιστοσελίδα αυτής της έκδοσης είναι πολύ καλά σχεδιασμένη, γρήγορη και ευέλικτη, ώστε πράγματι να αποτελεί μοναδικό οδηγό αναφοράς για κάθε ενδιαφερόμενο και φυσικά ως προς την ορθότητα και την ακρίβεια των περιεχομένων της δεν διαφωνεί ούτε ο κ. Λεβέντης. Τα εξειδικευμένα εκπαιδευτικά και επιστημονικά ιδρύματα, ή οι υπηρεσίες του ΟΗΕ, που προτείνει ο ερωτών Βουλευτής σαν εναλλακτικές πηγές πληροφόρησης, δεν έχουν την ευελιξία και άμεση ενημερότητα που προσφέρει το Factbook και η απόρριψη του, είναι μεν συμβατή με την ιδεολογία της παράταξης του ΣΥΝ, αλλά σε τίποτα δεν βοηθά όποιον ενδιαφέρεται για έρευνα και αναζήτηση στοιχείων. Αυτός ο καταστροφικού τύπου αρνητισμός και αντιαμερικανικός φονταμενταλισμός με στοιχεία θρησκευτικού φανατισμού, είναι ένα από τα βαρίδια της κοινωνίας μας που σε τίποτα δεν συμβάλλει στην εκπαίδευση και στη μάθηση για την ανάπτυξη που όλοι επιζητούμε.

Για το παράδειγμα του πολλαπλασιασμού, νομίζω ότι η αναφορά του βιβλίου στον Bill Gates είναι πολύ σωστή και διδακτική, όχι οπωσδήποτε για τον κ. Λεβέντη, αλλά για όσους συμφωνούν ότι πρέπει επί τέλους να απενοχοποιήσουμε την επιχειρηματική δράση και να πάψουμε να δαιμονοποιούμε το κέρδος. Η Microsoft και ο Bill Gates δεν είναι πρότυπα «αχαλίνωτης κερδοσκοπίας», όπως καταγγέλλει ο Βουλευτής του Συνασπισμού, αλλά αποτελούν τρανά παραδείγματα επιτυχημένης καινοτομικής επιχειρηματικής δράσης που τόσο έχει ανάγκη ο τόπος μας. Γιατί είναι λάθος να δίνουμε τέτοια πρότυπα στα παιδιά;

Οι ερωτήσεις βέβαια του Βουλευτή κ. Λεβέντη προς την Υπουργό Παιδείας δεν έγιναν για να δοθούν απαντήσεις, αλλά είναι μια ακόμη φαιδρή ενέργεια υπονόμευσης της οποιασδήποτε μεταρρυθμιστικής δράσης του Υπουργείου και προσπαθεί να συντηρήσει την αναταραχή των ημερών.

Όπως μεταδίδουν τα ξένα πρακτορεία, η Κυβέρνηση της Λιβύης αποφάσισε να προχωρήσει στη μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων κατά το ένα τρίτο απολύοντας 400.000 εργαζομένους του δημόσιο τομέα!

Η αιτιολόγηση που δίνεται για την απόφαση αυτή είναι ότι η Λιβύη πρέπει να μειώσει τις κρατικές δαπάνες και να υιοθετήσει πολιτικές που θα ενδυναμώσουν τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας. Για υλοποίηση αυτής της πολιτικής μειώνεται δραστικά ο αριθμός των κρατικών υπαλλήλων και ο καθένας απολυόμενος θα εισπράξει μισθούς 3 ετών και επί πλέον ένα μικρό κεφάλαιο για να ξεκινήσει μια δική του επιχείρηση με στόχο την παραγωγή αγαθών που να είναι ευθέως ανταγωνιστικά προς τα εισαγόμενα στη χώρα. Με τον τρόπο αυτό η κυβέρνηση του Καντάφι σχεδιάζει τον απεγκλωβισμό της Λιβύης από τις συνέπειες της «Ολλανδικής ασθένειας» που είναι αποτέλεσμα των άφθονων κοιτασμάτων πετρελαίου της περιοχής και της αδράνειας που αυτό επιφέρει στην παραγωγική διαδικασία.

Εμείς εδώ, χωρίς Ολλανδική Ασθένεια, αλλά βαρέως ασθενείς από αριστερά ιδεολογήματα και φαντασιώσεις, εξακολουθούμε να αγωνιζόμαστε για τη «μονιμοποίηση των εκτάκτων», να καταγγέλλουμε την επιχειρηματική δράση, να δαιμονοποιούμε το κέρδος και να συρρέουμε κατά χιλιάδες σε κάθε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ για μια θέση στο δημόσιο. Το πρόβλημα είναι ότι εδώ, ενώ δεν υπάρχουν πετρέλαια για να πληρώνονται οι αργόμισθοι, απουσιάζει το σθένος για ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις και το πολιτικό κόστος είναι πάντα το σημείο αναφοράς κάθε κυβερνητικής δράσης.

Πέντε διευθυντές ειδήσεων των πέντε μεγαλύτερων ιδιωτικών ραδιοτηλεοπτικών σταθμών της χώρας οι οποίοι καθημερινά, άλλος λιγότερο κι άλλος περισσότερο, αποβλακώνουν τους θεατές με δελτία «μη-ειδήσεων», ζητούν να ανοίξει άμεσα η συζήτηση για το Άρθρο 15 του Συντάγματος ώστε να μπορούν να λειτουργούν περισσότερο ελεύθερα (!), χωρίς κανένα φραγμό και έλεγχο, απαιτώντας ίση μεταχείριση με τις εφημερίδες και την έντυπη ενημέρωση.

Οι πέντε σταθμοί είναι ο Alpha, το Alter, ο Ant1, το Mega, και ο Star.

Τι λέει το Άρθρο 15 του Συντάγματος; Το άρθρο αυτό ορίζει ότι « Οι προστατευτικές για τον τύπο διατάξεις του προηγουμένου άρθρου δεν εφαρμόζονται στον κινηματογράφο, τη φωνογραφία, τη ραδιοφωνία, την τηλεόραση και κάθε άλλο παρεμφερές μέσο μετάδοσης λόγου ή παράστασης» και ότι «Η ραδιοφωνία και η τηλεόραση υπάγονται στον άμεσο έλεγχο του Κράτους». Το Άρθρο 15 μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.

Αυτούς λοιπόν τους περιορισμούς δεν τους θέλουν τα ιδιωτικά κανάλια και ζητούν να ισχύσει και για την τηλεόραση το καθεστώς που ορίζει το Άρθρο 14 του Συντάγματος, ότι

«Καθένας μπορεί να εκφράζει και να διαδίδει προφορικά, γραπτά και δια του τύπου τους στοχασμούς του . . .», ότι «Ο τύπος είναι ελεύθερος. Η λογοκρισία και κάθε προληπτικό μέτρο απαγορεύεται», κλπ.

Ολόκληρο το Άρθρο 14 είναι εδώ.

Είμαι ένας φιλελεύθερος πολίτης και απορρίπτω τον κρατικό έλεγχο στη ζωή μου και στις επιλογές που κάνω. Όμως, για να επιλέγω σωστά, απαιτώ την ελεύθερη, πλουραλιστική πληροφόρηση και θέλω να υπάρχουν θεσμοί και νόμοι που διασφαλίζουν αυτό το δικαίωμα. Η πλουραλιστική πληροφόρηση που επιζητώ, για να είναι εφικτή, πρέπει από κάπου να εξασφαλίζεται η συμμετρία στις δυνατότητες των κάθε λογής πηγών που με πληροφορούν, ώστε οι πηγές αυτές να μπορούν να υφίστανται και να λειτουργούν. Κύριες πηγές πληροφόρησης είναι ο ελεύθερος προφορικός και γραπτός λόγος του κάθε πολίτη, η έντυπη δημοσιογραφία και η ραδιοτηλεόραση. Για τους ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς, αυτή η συμμετρία δυνατοτήτων δεν υφίσταται διότι υπάρχουν εμπόδια οικονομικής και τεχνικής φύσεως. Τα οικονομικά εμπόδια αφορούν στο υψηλό κόστος εγκατάστασης και λειτουργίας ενός σταθμού ραδιοφώνου ή τηλεόρασης και τα τεχνικά σχετίζονται άμεσα με τον περιορισμένο αριθμό συχνοτήτων που μπορούν να διατεθούν για ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές. Έτσι, ενώ ο καθένας μπορεί να τυπώσει ακόμη και μια μονοσέλιδη εφημερίδα και να την μοιράσει στους περαστικούς ενός κεντρικού δρόμου, δεν διαθέτει τις οικονομικές και τεχνικές προϋποθέσεις για να μεταδώσει το μήνυμα του μέσα από το μικρόφωνο των ραδιοτηλεοπτικών καναλιών. Για τους λόγους αυτούς, οι θεσμοί και οι νόμοι της χώρας δεν απαιτούν προηγούμενη άδεια για έκδοση εφημερίδας, ενώ αυτό είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την εγκατάσταση ενός σταθμού τηλεόρασης.

Γνωρίζω ότι η σημερινή τεχνολογία ανοίγει ορμητικά νέους δρόμους επικοινωνίας και η καινοτομία μεγεθύνει δραματικά τα πλουραλιστικά χαρακτηριστικά της πληροφόρησης. Οι ψηφιακές εκπομπές πολλαπλασιάζουν τον αριθμό των καναλιών που μπορούν να διατεθούν από το δημόσιο πόρο των συχνοτήτων. Τα Blog και τα Podcast αλλάζουν με τρομακτική ταχύτητα τους όρους μετάδοσης της πληροφορίας και των ιδεών και σίγουρα τα νομικά πλαίσια που καθορίζουν τους κανόνες της πληροφόρησης πρέπει να προσαρμόζονται στις εποχές και αυτή η συζήτηση πρέπει να γίνει. Όμως το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί σήμερα είναι να δοθεί στους ιδιωτικούς ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς η ελευθερία να εκπέμπουν χωρίς φραγμούς καταργώντας τα πλαίσια που ορίζει το άρθρο 15 του Συντάγματος. Αν σκεφθούμε ότι, δυστυχώς, ο νεοέλληνας δεν διαβάζει τίποτα και «ενημερώνεται» αποκλειστικά από τα σκουπίδια των προγραμμάτων της τηλεόρασης, η προοπτική της άρσης των φραγμών που θέτει το Σύνταγμα οδηγεί σε ένα αποκρουστικό τηλεοπτικό τοπίο κακογουστιάς, κιτρινισμού και παραπληροφόρησης, με άμεσες συνέπειες στην ίδια την λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών της χώρας.

Λέει ένας εκπρόσωπος των καναλιών: «Οι συχνότητες κατά την άποψη μου δεν είναι δημόσιο αγαθό. Το μόνο δημόσιο αγαθό είναι η ενημέρωση» (!).

Αυτά είναι σοφιστείες της δεκάρας, διότι βέβαια η ενημέρωση δεν είναι δημόσιο αγαθό αλλά διαρκές και ανεξάντλητο δικαίωμα του πολίτη το οποίο καταπατάται καθημερινά από τα δελτία των «μη-ειδήσεων» των σταθμών, ενώ απεναντίας ο περιορισμένος αριθμός συχνοτήτων του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος είναι οπωσδήποτε δημόσιος πόρος και δημόσιο αγαθό όπως κάθε βιβλίο εισαγωγής στην οικονομική θεωρία διδάσκει.

Για την ώρα η συμβουλή παραμένει: μη βλέπετε τα «δελτία ειδήσεων» των ελληνικών ιδιωτικών σταθμών. Προτιμάτε το CNN και έτσι τουλάχιστον βελτιώνετε τα Αγγλικά σας!

Αξίζει να διαβάσετε την απομαγνητοφώνηση τμήματος της συνέντευξης που αναφέρεται στην πανεπιστημιακή συντεχνία και την περιρρέουσα αθλιότητα. Όπου ο ήχος δεν ήταν καθαρός, οι λέξεις έχουν αντικατασταθεί με τελείες μέσα σε παρένθεση.

Η συζήτηση ξεκινάει με τον δημοσιογράφο (Λ.) να ρωτά την άποψη του κ. Πάγκαλου (Π.) για τη κατάσταση στα Πανεπιστήμια.

>

>

«Π. Εγώ θα έλεγα ότι είναι τραγική. Ότι καμία αναπτυγμένη χώρα με τις οικονομικές δυνατότητες και κοινωνική συγκρότηση και το ιστορικό και πολιτιστικό παρελθόν της Ελλάδας δεν έχει Πανεπιστήμιο μέσα σε τέτοια κατάντια.

Λ. Ναι

Π. Πως γίνεται λοιπόν να έχουμε εκεί αυτόν το θύλακα γυφτιάς, ανικανότητας και σπατάλης, δεν ευθύνεται κάποιος; Όλοι ευθύνονται!

Λ. (. . . . . . . )

Π. . . . Όχι, όχι κύριε Λοβέρδο. Προσέξτε, προσέξτε μια στιγμή, γιατί ξέρετε ότι εγώ αυτή τη ρωμαίικη νοοτροπία δεν τη γουστάρω.

Λ. Ναι.

Π. Δηλαδή εμφανίζεται ένας διαρρήκτης, κλαίων και λέει πού ήταν το κράτος τόσα χρόνια να με σωφρονίσει να με βάλει φυλακή, το έχω δει κι αυτό. Κι αν δεν το έχτε δει εσείς αυτό – θα το έχετε δει.

Λ. Ναι, παρόμοια έχουμε δει.

Π. Ναι, ή ξέρω ‘γώ, περνάει το κόκκινο φως ο οδηγός και λέει, μα ρε παιδιά δεν υπήρχε πουθενά Τροχαία. Λοιπόν αυτά τα ρωμαίικα εμένα δεν με συγκινούν, προφανώς ευθύνεται ο πολιτικός κόσμος, προφανώς ευθύνεται το πολιτικό μας σύστημα, προφανώς τη μεγαλύτερη ευθύνη μέσα στο σύνολο αυτό των ευθυνών την έχει το ΠΑΣΟΚ που τόσα χρόνια κυβέρνησε, αλλά βεβαίως ευθύνονται κατά κύριο και αποφασιστικό λόγο αυτοί που δημιούργησαν την κατάσταση. Δεν την έκανε το κράτος, γιατί το κράτος να έχει το συμφέρον να δημιουργήσει ένα Πανεπιστήμιο το οποίο σπαταλά τεράστια ποσά των χρημάτων, βγάζει ανίκανους και ακατάρτιστους ανθρώπους, κατάλληλους μόνο για μια κακής ποιότητας δημόσια διοίκηση κι έχει πανεπιστημιακούς υπεράνω πάσης κριτικής και πάσης αξιολόγησης επειδή δεν κάνουν τη δουλειά τους και κοροϊδεύουν τον Γιαραμπή;

Λ. Θεωρείτε κι εσείς όπως (. . . . . . . . ) ότι είναι αντικρούσιμα επειδή ξεβολεύονται; Γι’ αυτό αντιδρούνε;

Π. Ε, βέβαια! Βέβαια. Και θα σας δώσω ένα απλό παράδειγμα που το έδωσα χθες στην επιτροπή. Είδα εις την τηλεόραση να βάλει έξαλλος εναντίον της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, του παγκοσμίου καπιταλισμού, της παγκοσμιοποίησης κ.ο.κ. ένας πανεπιστημιακός ο οποίος πριν από πολλά χρόνια ήλθε, πρωτοπόρος τότε, στις Βρυξέλλες, με παρεκάλεσε να παρέμβω με όλη τη δύναμη που μπορούσε να έχει μια εθνική αντιπροσωπεία, για να πάρει κάποια προγράμματα από την Επιτροπή, πρωτοπόρος τότε αυτός, τα επήρε τα προγράμματα και έκτοτε όπως ξέρω αποκομίζει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ από προγράμματα κοινοτικά.

Λ. Ναι

Π. Στα οποία προφανώς αφιερώνει όλο του το χρόνο, δεν τον αφιερώνει στους ατυχείς διαδηλώνοντας και καταλαμβάνονας σχολές φοιτητές του.

Λ. Και θα προσέθετα ότι και το αποτέλεσμα αυτών των ερευνών είναι μάλλον (. . . . . . . . ).

Π. Αυτόν τον τύπο τώρα, αυτόν τον τύπο – ξέρει καλά, ξέρει καλά ποιος είναι αυτός – ξέρει πολύ καλά και . . τον αποκαλώ έτσι και με την πρόθεση να μην του ξαναπώ καλημέρα στη ζωή μου. Όχι γιατί πήρε τα προγράμματα, τον χειροκροτώ γιατί πήρε τα προγράμματα, δεν θα του ξαναπώ καλημέρα στη ζωή μου ποτέ επειδή τον είδα να βρίζει την Ευρωπαϊκή Ένωση και το σύστημα χάρη στο οποίο αυτός ζει με . . . πλουσιοπάροχα. Λοιπόν αυτός ο τύπος τώρα τι είδους σεβασμό, αν θέλετε, μπορεί να αξιώσει από την κοινωνία, από τους φοιτητές του και από οποιονδήποτε συνάνθρωπο του, όταν μπορεί να φθάσει σε τέτοιο σημείο εξαχρείωσης πνευματικής και ιδεολογικής και υποκρισίας. Και (. . . . . . ) όλους τους πανεπιστημιακούς που μας ακούνε, γιατί ξέρετε η υπομονή έχει φθάσει στα όρια της. Πόση υποχρέωση έχουνε, ξέρετε, οι Πανεπιστημιακοί να εργάζονται τη βδομάδα;

Λ. Ελάχιστη . .

Π. Πόση είναι η υποχρέωση τους; Με συγχωρείτε, όχι πόσο εργάζονται . . σαράντα ώρες την εβδομάδα υποχρεούνται, έχουν οκτάωρη απασχόληση.

Λ. Μάλιστα.

Π. Λοιπόν, πάμε μια βόλτα σε ένα οποιοδήποτε Πανεπιστήμιο της προτίμησης σας να δούμε πόσους θα βρούμε;

Λ. Καλά, το συζητάτε . .

Π. Ε;

Λ. Σαφώς και έχετε δίκιο.

Π. Ναι, αλλά αυτά είναι άθλια πράγματα κύριε Λοβέρδο, είναι άθλια, τουλάχιστον να μη μιλάνε. Τουλάχιστο να μη μιλάνε!

Λ. Εγώ . .

Π. Τουλάχιστον να μη δίνουνε μαθήματα στους υπολοίπους.

Λ. Εγώ θα πρέπει να πω ότι πραγματικά, σ’ άλλα πράγματα μπορούμε να τον κρίνουμε, αλλά σ’ αυτό το θέμα του άρθρου 16, ο Πρόεδρος του κόμματος σας . . .

Π. Και θέλω να μου επιτρέψετε να διαφοροποιήσω όλους αυτούς οι οποίοι με εντιμότητα και θάρρος και χρειάζεται μεγάλο θάρρος, γιατί τρως ξύλο άμα μιλήσεις στο Πανεπιστήμιο έτσι όπως κατάντησε σήμερα, τρως ξύλο, σου πετάνε μπογιές, σου (. . . . . ) το μάθημα σου οι τρομοκράτες οι οποίοι έχουνε εγκαταστήσει το νόμο τους μέσα στο δήθεν άσυλο. Και το άσυλο, το οποίο εμείς με ιδρώτα και αίμα κατακτήσαμε τη δεκαετία του 60 για να υπάρχει ελευθερία της γνώμης και της σκέψης, έχει γίνει το αντίστροφο του.

Λ. Ακριβώς.

Π. Δηλαδή ένας χώρος στον οποίο κανείς δεν τολμά να μιλήσει αν δεν συμφωνεί με τις δυναμικές μειοψηφίες της άκρας αριστεράς.

Λ. Με κάποιους φοιτητικοσυνδικαλιστές . . έτσι και γι’ αυτό το λόγο πρέπει να αλλάξει όμως κύριε Πάγκαλε και η εκλογή των πρυτανικών αρχών από αυτούς τους . . .

Π. Εγώ θεωρώ κύριε Λοβέρδο, θεωρώ και το είπα και στη Βουλή, ότι το άρθρο 16 τεχνηέντως δημιουργήθηκε και θα πω ότι τεχνηέντως ενθαρρύνθηκε από την κυβέρνηση στην πρώτη του φάση γιατί είχαν την αφελή άποψη ότι αν σπρώξουν την άκρα αριστερά εναντίον του άρθρου 16, θα δημιουργήσουν προβλήματα στο ΠΑΣΟΚ και θα περάσουν τις δικές σους μεταρρυθμίσεις χωρίς συζήτηση. Όλος ο συλλογισμός και όλος ο μηχανισμός απεδείχθη τελείως εκτός πραγματικότητας. Τελικά η όλη ιστορία του άρθρου 16 ξεφούσκωσε χθές. Τελείωσε η συζήτηση για το άρθρο 16.

Λ. Ναι, ναι, νομίζω ότι τελείωσε.

Π. Τελείωσε, τώρα πια η συζήτηση θα είναι η αναθεώρηση του Συντάγματος ή όχι, αν θέλει κανείς να διαδηλώσει θα πρέπει να διαδηλώσει εναντίον της αναθεώρησης του Συντάγματος.

Λ. Και είδαμε ότι η διαδήλωση μικρή ήταν και . .

Π. Επρόκειτο για γελοία εκδήλωση πολύ χαμηλού επιπέδου και πραγματικά λυπάμαι γιατί είχε την υποστήριξη μαζικών φορέων που σέβομαι και τιμώ όπως η ΑΔΕΔΥ, η ΓΣΕΕ και οι φορείς των εκπαιδευτικών.

Λ. Πως όμως κρίνετε το γεγονός . . .

Π. Αν όμως οι φορείς των εκπαιδευτικών εκπροσωπούνται από αυτούς τους παράδοξους τύπους που χτυπιόντουσαν στους ήχους ενός πολύ κακής ποιότητας ροκ, γιατί εμένα μ’ αρέσει πολύ το ροκ και το παρακολουθώ, πρόκειται, . . για όνομα του Θεού . .

Λ. Κύριε Πάγκαλε, όμως, πως κρίνετε το γεγονός ότι παρά το ότι ο κύριος Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ο κύριος Παπανδρέου, πρέπει να το ομολογήσουμε, έδειξε σθεναρή στάση στην υποστήριξη της αναθεώρησης του άρθρου 16 στην οποία μάλιστα ήταν και πρωτοπόρος, πριν από τη ΝΔ το είχε πει, ήθελα να σας ρωτήσω πως δικαιολογείτε το γεγονός ότι υπήρξαν σημαντικά στελέχη, όχι περιθωριακά στελέχη, του ΠΑΣΟΚ που αντέδρασαν σ΄ αυτήν την αναθεώρηση.

Π. Είναι ο κύριος Βενιζέλος και ο κύριος Λοβέρδος.

Λ. Χμ . χμ . . όχι δεν έχει συγγένεια μαζί μου, να το διευκρινίσω . .

Π. Ορίστε ;

Λ. Άλλος Λοβέρδος εκείνος, άλλος εγώ.

Π. Ο Λοβέρδος ο Ανδρέας, ο βουλευτής, οι οποίοι είναι πράγματι σημαντικά στελέχη τα οποία θεωρούν ότι δεν πρέπει να ψηφίσουν υπέρ του άρθρου 16 στην παρούσα Βουλή, μέχρι στιγμής δηλαδή, γιατί χθες ήταν και δύσκολο να καταλάβει κανείς το νόημα των παρεμβάσεων τους.

Λ. Χμ . .

Π. Υπάρχει και ο κύριος Κοσμίδης αλλά δεν φαντάζομαι να τον περιλαμβάνετε στα σημαντικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ.

Λ. Μήπως ο . .

Π. Είναι απλώς ένας Βουλευτής.

Λ. Μήπως όμως ο κύριος Κοσμίδης όμως, υπονοείται, ότι πίσω του είναι ο κύριος Σημίτης;

Π. Α, δεν ξέρω, εγώ δεν έχω δικαίωμα να κάνω τέτοιες . . . .»

>

>

Δεν παρέλειψε ο κ. Πάγκαλος, όπως διαβάσατε, να σχολιάσει με κομψό τρόπο και τις παρεμβάσεις των βουλευτών και στελεχών του ΠΑΣΟΚ κ.κ. Ευάγγελου Βενιζέλου – Ανδρέα Λοβέρδου για τους οποίους κι εγώ ομολογώ ότι δεν έχω καταλάβει για πιο πράγμα προσπαθούν να πείσουν όσους ακόμη τους ακούνε.

Το σίγουρο είναι ότι ο κ. Βενιζέλος, όπως μας ενημερώνει με χθεσινό άρθρο στο προσωπικό του ιστολόγιο, ενδιαφέρεται πάρα πολύ για τα καιρικά φαινόμενα και κατέθεσε από κοινού με τον κ. Ανδρέα Λοβέρδο ερώτηση στους αρμόδιους Υπουργούς ζητώντας να ενημερώσουν τη Βουλή για τις ενέργειες που έχουν κάνει και τι σκέπτονται να προγραμματίσουν στο προσεχές διάστημα σχετικά με «τις περίεργες κλιματολογικές συνθήκες»!

Η φωτογραφία είναι σημερινή. Τα ιστορικά Προπύλαια του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών καλύπτονται από κουρελού με συνθήματα εναντίον κυβέρνησης, αξιωματικής αντιπολίτευσης και Ευρωπαϊκής Ένωσης (!) καλώντας στο δρόμο «φοιτητές, σπουδαστές, μαθητές, εργαζόμενους, εκπαιδευτικούς» για τη μεγάλη μάχη εναντίον της αλλαγής στο άρθρο 16 του Συντάγματος.

Πάλι καλά που τα συνθήματα της κουρελούς δεν βάζουν στην ίδια ομάδα τους εκπαιδευτικούς με τους εργαζόμενους – άλλωστε ένας στόχος της μάχης που δίνεται είναι να μην περάσει καμιά αλλαγή που θα υποχρεώσει τους πρώτους να εργάζονται!

Την κουρελού δεν τολμά να την απομακρύνει κανείς.

Η κουρελού είναι «σύμβολο ελευθερίας», «πανεπιστημιακού ασύλου» και «δημοκρατικών κατακτήσεων». Βέβαια αν είχε φωνή το άγαλμα του Κοραή που φαίνεται στη φωτογραφία θα βροντοφώναζε ότι « . . . η ελευθερία . . . του ανθρώπου είναι να πράσσει ανεμποδίστως όχι ό,τι θέλει, αλλ’ ό,τι συγχωρούν οι νόμοι» και θα συμπλήρωνε « . . . Εξεναντίας αληθινήν ελευθερίαν τότε μόνον έχει ο πολίτης, όταν την μεταχειρίζεται με τρόπον, ώστε να μην εμποδίζη άλλου συμπολίτου κανενός την ελευθερίαν»*.

Άραγε πόσοι από τους σημερινούς διαδηλωτές των δρόμων έχουν ακούσει ποτέ αυτά που έγραψε ο μεγάλος Δάσκαλος του Γένους;

Την κουρελού στηρίζουν:

Οι κρατικοδίαιτες μειοψηφίες που εδώ και χρόνια φρενάρουν κάθε προσπάθεια εκσυγχρονισμού για την ανάπτυξη και την πρόοδο.

Οι συντεχνίες των καθηγητών που παλεύουν για να μην αλλάξει τίποτα στο κρατικό μονοπώλιο της ανώτατης εκπαίδευσης.

Ο συνδικαλιστές των κάθε κατηγορίας δημοσίων υπαλλήλων.

Η ΓΣΕΕ που εκπροσωπεί πια σχεδόν αποκλειστικά το δημόσιο τομέα.

Οι «πατριώτες» βουλευτές μας από τη ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που ψαρεύουν ψήφους στα θολά νερά.

Οι «σοσιαλιστές» του κ. Αλαβάνου που ελέγχουν την συντεχνία των Καθηγητών ΑΕΙ.

Το ΚΚΕ λόγω παράδοσης και ιδεολογίας.

Οι αντιευρωπαϊστές του ΛΑΟΣ και οι σύμμαχοι τους.

Οι ανυποψίαστοι μαθητές και σπουδαστές και το διαχρονικό όνειρο της μέσης ελληνικής οικογένειας για ένα οποιοδήποτε «χαρτί» και μια θέση στο δημόσιο.

Από αύριο Τετάρτη 10 Ιανουαρίου το ντεκόρ στα Προπύλαια θα συμπληρωθεί με πρόσθετα στολίδια και οι γύρω δρόμοι θα ζωντανέψουν με πλούσιο μουσικό πρόγραμμα όπου θα κυριαρχούν τα μπουζούκια, οι ντουντούκες και επαναστατικά τραγούδια του εμφυλίου που θα καλούν το λαό σε αντίσταση εναντίον των «μονοπωλίων» για να παραμείνει η Παιδεία πάντα κρατικό μονοπώλιο!

*Αδαμάντιος Κοραής, «Πολιτικαί Παραινέσεις προς τους Έλληνας»

Από τα λίγα δώρα που παίρνω στις γιορτές, τα περισσότερα είναι βιβλία. Εφέτος, ένα από αυτά μου τράβηξε αμέσως την προσοχή και με απορρόφησε μέχρι την τελευταία σελίδα. Πρόκειται για το νέο βιβλίο του Πάσχου Μανδραβέλη «Ασκήσεις Φιλελευθερισμού». Στις 246 σελίδες του έχουν συγκεντρωθεί μια σειρά από άρθρα του γνωστού δημοσιογράφου που κατά καιρούς δημοσιεύθηκαν σε εφημερίδες και κερδίζουν αμέσως τον αναγνώστη με τη γενναιότητα των θέσεων που υποστηρίζουν και τον καθαρό λόγο. Με γλώσσα πλήρη, αλλά απλή και κατανοητή, φωτογραφίζεται ο νέο-ελληνικός ανορθολογισμός και ανεξάρτητα από τις πολιτικές απόψεις του καθενός, οι σελίδες του βιβλίου είναι χρήσιμα μαθήματα που θα έπρεπε να τα μελετήσουν όλοι, όσοι συμφωνούν και περισσότερο όσοι διαφωνούν με τις θέσεις που αναπτύσσονται.

Δεν γνωρίζω προσωπικά τον συγγραφέα και ομολογώ ότι μέχρι σήμερα δεν έτυχε να έχω προσέξει τα άρθρα του, ακόμη κι αυτά που δημοσιεύθηκαν στην Καθημερινή που ξεφυλλίζω κάθε πρωί. Δεν διαβάζω συχνά τις αναλύσεις που γράφονται κάθε μέρα στις αθηναϊκές εφημερίδες και νομίζω ότι αρκετοί αναγνώστες βλέπουν με δύσπιστο μάτι τα δημοσιογραφικά κείμενα αυτής της κατηγορίας. Συχνά η ανάγκη για επαγγελματική επιβίωση οδηγεί τους περισσότερους έλληνες δημοσιογράφους σε συμβιβασμούς, θολές θέσεις και άχρωμο λόγο, ή ακόμη χειρότερα σε ξύλινη γλώσσα και κιτρινισμό.

Δεν συμβαίνει αυτό με τον Πάσχο Μανδραβέλη. Τα κείμενα του βιβλίου είναι πολύ σημαντικά και κατά τη γνώμη μου συνιστούν γενναία παρέμβαση και «μπούσουλα» για αναζήτηση και ανάλυση της παθογένειας στη νεοελληνική κοινωνία.

Τα άρθρα παρουσιάζονται σε πέντε ενότητες που σύμφωνα με τα περιεχόμενα του βιβλίου είναι:

α. Ενάντια στο ρατσισμό και το φόβο του άλλου

β. Πέρα από θρησκείες και εκκλησίες

γ. Απέναντι στη φενάκη του έθνους

δ. Υπέρ παγκοσμιοποίησης

ε. Άνθρωποι και δικαιώματα στο παγκόσμιο χωριό

Όπως λέει ο συγγραφέας στον πρόλογο του, «Κάθε άρθρο είναι και μια μικρή θεωρία για τα πράγματα». Συμφωνώ απόλυτα και συνιστώ σε όλους να το διαβάσουν.

*«Ασκήσεις Φιλελευθερισμού» Πάσχος Μανδραβέλης, σελίδες 264, Εκδόσεις τυπωθήτω-Γιώργος Δαρδανός, Αθήνα, Νοέμβριος 2006, ISBN 960-402-276-8