Την ερχόμενη εβδομάδα η εισαγγελέας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για την Πρώην Γιουγκοσλαβία Carla del Ponte ανοίγει τη σελίδα της μεγαλύτερης σφαγής στην Ευρώπη μετά τη λήξη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Στο σκαμνί του κατηγορουμένου θα καθίσουν οι επτά ύποπτοι για το αποτρόπαιο έγκλημα της ομαδικής εκκαθάρισης 8.000 μουσουλμάνων της πόλης Σρεμπρένιτσα της Βοσνίας. Σε συνέντευξη που δίνει στο περιοδικό TIME που κυκλοφορεί με ημερομηνία 21 Αυγούστου 2006, η Carla del Ponte σε σχετική ερώτηση του δημοσιογράφου Andrew Purvis λέει ότι η σφαγή στη Σρεμπρένιτσα «ήταν γενοκτονία, ένα από τα χειρότερα εγκλήματα που μπορεί να φαντασθεί κανείς και έλαβε χώρα τόσο πρόσφατα. Επί πλέον, μετά το θάνατο του Σλόμποταν Μιλόσεβιτς οφείλουμε να αποδώσουμε δικαιοσύνη στους πολιτικούς και στρατιωτικούς εγκληματίες που σχεδίασαν, οργάνωσαν και εκτέλεσαν αυτή τη γενοκτονία».
Ανοίγει λοιπόν ο φάκελος Σρεμπρένιτσα και ίσως ακουσθούν πράγματα που αφορούν τις καταγγελίες και τα δημοσιεύματα για συμμετοχή στη σφαγή Ελλήνων εθελοντών οι οποίοι φέροντες την Ελληνική σημαία ντρόπιασαν τη χώρα μας.
Ο βουλευτής Ανδρέας Ανδριανόπουλος, μόνος από τον πολιτικό κόσμο, ήδη από το 2004 έχει υποβάλει ερώτηση στη Βουλή και προκάλεσε συζήτηση σχετικά με «τη συμμετοχή ελλήνων παραστ
ρατιωτικών στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα».
Η Ελευθεροτυπία στις 21 Οκτωβρίου 2004 αναφέρεται στην πρωτοβουλία του Ανδρέα Ανδριανόπουλου και γράφει:
«Με ερώτησή του προς την πρόεδρο της Βουλής Αννα Μπενάκη ο βουλευτής Ανδρέας Ανδριανόπουλος ζητάει τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για τη διερεύνηση του θέματος της συμμετοχής Ελλήνων πολιτών στη σφαγή 7.000 μουσουλμάνων στη Σρεμπρένιτσα της Βοσνίας το καλοκαίρι του 1995. Η παρουσία των Ελλήνων που πολεμούσαν υπό τις διαταγές του στρατηγού Μλάντιτς έχει γίνει επανειλημμένα το αντικείμενο αναφοράς σε διεθνείς εκθέσεις και ραδιοτηλεοπτικά προγράμματα -ιδιαίτερα το γεγονός ότι ανήρτησαν την ελληνική σημαία μετά την «πτώση» του χωριού».
Στα ελληνικά ΜΜΕ δεν έχει δοθεί μεγάλη δημοσιότητα στις σχετικές καταγγελίες (γιατί άραγε;), αλλά μερικά δημοσιεύματα έγκυρων εφημερίδων, δημοσιογράφων και ειδησεογραφικών πρακτορείων περιμένουν ακόμη απαντήσεις. Ενδεικτικά,
Ο δημοσιογράφος Ριχάρδος Σωμερίτης έχει γράψει στο ΒΗΜΑ στις 10 Ιουλίου 2005:
«Στις 11 Ιουλίου 1995 οι ορδές του στρατηγού Μλάντιτς, με επικεφαλής τον στρατηγό Κρίστιτς, «απελευθέρωσαν» τη βοσνιακή κωμόπολη Σρεμπρένιτσα και άρχισαν μεγάλη σφαγή. Εδιωξαν τις γυναίκες και τα παιδιά, κράτησαν όσους άνδρες άνω των 14-15 ετών έκριναν σε θέση να κρατάνε όπλο (και ας ήταν άοπλοι) και μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα τους εκτέλεσαν και τους έθαψαν πρόχειρα και ομαδικά στην περιφέρεια της πόλης.
Αργότερα άνοιξαν τους πρόχειρους τάφους και μετέφεραν τα χιλιάδες πτώματα σε άλλους, πιο διακριτικούς. Βρέθηκαν όμως. Σήμερα ακόμη ειδικά συνεργεία προσπαθούν να ταυτοποιήσουν το κάθε λείψανο. Τα θύματα ήταν εθνοτικά Βόσνιοι μουσουλμάνοι. Οι θύτες ήταν Σέρβοι της Βοσνίας και της Σερβίας. Ο στρατηγός Κρίστιτς, που οργάνωσε τη σφαγή, έχει καταδικαστεί τελεσίδικα από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης σε φυλάκιση πολλών δεκαετιών. Ο στρατηγός Μλάντιτς, που έδωσε τη διαταγή της σφαγής, «κρύβεται». Ο πολιτικός υπεύθυνος της γιουγκοσλαβικής τραγωδίας, ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, δικάζεται. Ο τοπικός του γκαουλάιτερ, ο «ποιητής» και ψυχίατρος Κάρατζιτς, κρύβεται επίσης»
Και καταλήγει:
«Ελληνες εθελοντές πήραν μέρος στα γεγονότα και ύψωσαν, ατιμάζοντάς την, την ελληνική σημαία στης «Σρεμπρένιτσα την ολόμαυρη ράχη». Οι επώνυμες μαρτυρίες τους υπάρχουν. Αλλά μόνο πρόσφατα, έπειτα από μοναχική πρωτοβουλία στη Βουλή του Ανδρέα Ανδριανόπουλου, άρχισε μια κάποια ελάχιστα πειστική προκαταρκτική εισαγγελική διαδικασία. Η αλήθεια είναι ότι η ελληνική κοινή γνώμη αγνοούσε ως πρόσφατα και πιθανότατα αγνοεί πάντα τα γεγονότα. Γνωρίζει μόνο ότι οι Σέρβοι (αποκλειστικά όμως οι Σέρβοι του Μιλόσεβιτς) είναι ομόδοξοι και σύμμαχοι. Επιπλέον «αριστεροί». Μας ταιριάζουν συνεπώς το πένθος και η ντροπή».
Η Ελληνική υπηρεσία του BBC στις 29 Ιουνίου 2005 μεταδίδει:
"Έρευνα για ανάμιξη Ελλήνων στη Σρεμπρένιτσα
Το ενδεχόμενο να συμμετείχαν Έλληνες υπήκοοι στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα τον Ιούλιο του 1995, ερευνά η Εισαγγελία Πρωτοδικών.
Η έρευνα, που έγινε γνωστή πριν λίγες ημέρες από συνέντευξη του υπουργού Δικαιοσύνης, Αναστάσιου Παπαληγούρα, διατάχθηκε στις αρχές του μήνα από τον προϊστάμενο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών, Δημήτρη Παπαγγελόπουλο".
Η Τέτα Παπαδοπούλου γράφει στην Ελευθεροτυπία στις 30 Ιουνίου 2005:
«Το όνειδος της Σρεμπρένιτσα συνδέεται δυστυχώς με την Ελλάδα κατά έναν τρόπο φρικαλέο. Στη σφαγή αυτή συμμετείχαν και Ελληνες παραστρατιωτικοί. Πήγαν... εθελοντές στη Βοσνία -ήταν κάποιες δεκάδες- για να βοηθήσουν «τους Σέρβους αδελφούς» στην εθνοκάθαρση. Πήραν μέρος με τα τάγματα θανάτου σε διάφορες επιχειρήσεις, συμπεριλαμβανομένης και αυτής στη Σρεμπρένιτσα. Και μάλιστα ύψωσαν, στην πνιγμένη στο αίμα Σρεμπρένιτσα, την ελληνική σημαία.
Οι εν λόγω συμπατριώτες μας, προφανώς υπερήφανοι για τη συμμετοχή τους στο μακελειό, πόζαραν δίπλα στην ελληνική σημαία και έβγαλαν αναμνηστικές... φωτογραφίες. Εκτός αυτού, έδωσαν συνεντεύξεις σε διάφορα μέσα ενημέρωσης, πριν και μετά την επιστροφή τους από την «εποποιία».
Το πρόβλημα όμως δεν είναι μόνον το φρικτό γεγονός ότι κάποιες δεκάδες Ελλήνων παραστρατιωτικών πήραν μέρος στις σφαγές στη Σρεμπρένιτσα. Το πρόβλημα είναι ότι αυτό το φρικαλέο γεγονός δεν το καταδίκασαν και δεν το διερεύνησαν εκείνοι που όφειλαν να το κάνουν: η πολιτική ηγεσία της χώρας -κυβέρνηση, αξιωματική αντιπολίτ
ευση, κόμματα- ο λεγόμενος πνευματικός κόσμος, οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης, τα ΜΜΕ.
Δεν είναι παράξενο. Πώς να καταδικαστεί η ελληνική συμμετοχή στο έγκλημα, όταν όλες οι ελίτ στην Ελλάδα, με ελάχιστες ατομικές τιμητικές εξαιρέσεις, χειροκροτούσαν τον Μιλόσεβιτς και τους συνενόχους του; Θυμάστε τις συναυλίες στο κατάμεστο -φταίει, βέβαια, και ο κόσμος- Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, παρουσία της πολιτικής, συνδικαλιστικής, εκκλησιαστικής ηγεσίας, με τιμώμενο πρόσωπο τον πρύτανη της εθνοκάθαρσης Κάρατζιτς;»
Ο αγγλικός Guardian σε ανταπόκριση από την Αθήνα της Helena Smith την 1 Αυγούστου 2005 ανέφερε:
«It was far from Greece's finest hour. And it is only now, 10 years after the event, that Greeks have had the heart to look back. For Greek officialdom, the trail starts in a public prosecutor's office in Athens. All summer, its occupant, Athina Theodoropoulou, has had the unedifying task of probing Greek involvement in Europe's worst mass killing since the second world war - the slaughter of 7,000 Muslim men, women and children at Srebrenica».
Η εισαγγελέας Carla del Ponte, από το 1981 που εγκατέλειψε το δικηγορικό της γραφείο στην Ελβετία για να υπηρετήσει το δημόσιο συμφέρον έχει δείξει ότι είναι σκληρό καρύδι και έχει συγκρουσθεί με τη σικελική Μαφία και το τραπεζικό κατεστημένο της Ελβετίας.
Τώρα λοιπόν που ξεκινά η επόμενη φάση της μεγάλης δίκης στη Χάγη, θα δούμε αν ακουστεί κάτι καινούργιο σχετικά με τους έλληνες παλικαράδες «εθελοντές» των σερβικών ταγμάτων θανάτου και θα δούμε ακόμη αν τα ελληνικά ΜΜΕ βρουν λίγο χρόνο να αφιερώσουν στο θέμα αυτό.
Ανοίγει λοιπόν ο φάκελος Σρεμπρένιτσα και ίσως ακουσθούν πράγματα που αφορούν τις καταγγελίες και τα δημοσιεύματα για συμμετοχή στη σφαγή Ελλήνων εθελοντών οι οποίοι φέροντες την Ελληνική σημαία ντρόπιασαν τη χώρα μας.
Ο βουλευτής Ανδρέας Ανδριανόπουλος, μόνος από τον πολιτικό κόσμο, ήδη από το 2004 έχει υποβάλει ερώτηση στη Βουλή και προκάλεσε συζήτηση σχετικά με «τη συμμετοχή ελλήνων παραστ
ρατιωτικών στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα». Η Ελευθεροτυπία στις 21 Οκτωβρίου 2004 αναφέρεται στην πρωτοβουλία του Ανδρέα Ανδριανόπουλου και γράφει:
«Με ερώτησή του προς την πρόεδρο της Βουλής Αννα Μπενάκη ο βουλευτής Ανδρέας Ανδριανόπουλος ζητάει τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για τη διερεύνηση του θέματος της συμμετοχής Ελλήνων πολιτών στη σφαγή 7.000 μουσουλμάνων στη Σρεμπρένιτσα της Βοσνίας το καλοκαίρι του 1995. Η παρουσία των Ελλήνων που πολεμούσαν υπό τις διαταγές του στρατηγού Μλάντιτς έχει γίνει επανειλημμένα το αντικείμενο αναφοράς σε διεθνείς εκθέσεις και ραδιοτηλεοπτικά προγράμματα -ιδιαίτερα το γεγονός ότι ανήρτησαν την ελληνική σημαία μετά την «πτώση» του χωριού».
Στα ελληνικά ΜΜΕ δεν έχει δοθεί μεγάλη δημοσιότητα στις σχετικές καταγγελίες (γιατί άραγε;), αλλά μερικά δημοσιεύματα έγκυρων εφημερίδων, δημοσιογράφων και ειδησεογραφικών πρακτορείων περιμένουν ακόμη απαντήσεις. Ενδεικτικά,
Ο δημοσιογράφος Ριχάρδος Σωμερίτης έχει γράψει στο ΒΗΜΑ στις 10 Ιουλίου 2005:
«Στις 11 Ιουλίου 1995 οι ορδές του στρατηγού Μλάντιτς, με επικεφαλής τον στρατηγό Κρίστιτς, «απελευθέρωσαν» τη βοσνιακή κωμόπολη Σρεμπρένιτσα και άρχισαν μεγάλη σφαγή. Εδιωξαν τις γυναίκες και τα παιδιά, κράτησαν όσους άνδρες άνω των 14-15 ετών έκριναν σε θέση να κρατάνε όπλο (και ας ήταν άοπλοι) και μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα τους εκτέλεσαν και τους έθαψαν πρόχειρα και ομαδικά στην περιφέρεια της πόλης.
Αργότερα άνοιξαν τους πρόχειρους τάφους και μετέφεραν τα χιλιάδες πτώματα σε άλλους, πιο διακριτικούς. Βρέθηκαν όμως. Σήμερα ακόμη ειδικά συνεργεία προσπαθούν να ταυτοποιήσουν το κάθε λείψανο. Τα θύματα ήταν εθνοτικά Βόσνιοι μουσουλμάνοι. Οι θύτες ήταν Σέρβοι της Βοσνίας και της Σερβίας. Ο στρατηγός Κρίστιτς, που οργάνωσε τη σφαγή, έχει καταδικαστεί τελεσίδικα από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης σε φυλάκιση πολλών δεκαετιών. Ο στρατηγός Μλάντιτς, που έδωσε τη διαταγή της σφαγής, «κρύβεται». Ο πολιτικός υπεύθυνος της γιουγκοσλαβικής τραγωδίας, ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, δικάζεται. Ο τοπικός του γκαουλάιτερ, ο «ποιητής» και ψυχίατρος Κάρατζιτς, κρύβεται επίσης»
Και καταλήγει:
«Ελληνες εθελοντές πήραν μέρος στα γεγονότα και ύψωσαν, ατιμάζοντάς την, την ελληνική σημαία στης «Σρεμπρένιτσα την ολόμαυρη ράχη». Οι επώνυμες μαρτυρίες τους υπάρχουν. Αλλά μόνο πρόσφατα, έπειτα από μοναχική πρωτοβουλία στη Βουλή του Ανδρέα Ανδριανόπουλου, άρχισε μια κάποια ελάχιστα πειστική προκαταρκτική εισαγγελική διαδικασία. Η αλήθεια είναι ότι η ελληνική κοινή γνώμη αγνοούσε ως πρόσφατα και πιθανότατα αγνοεί πάντα τα γεγονότα. Γνωρίζει μόνο ότι οι Σέρβοι (αποκλειστικά όμως οι Σέρβοι του Μιλόσεβιτς) είναι ομόδοξοι και σύμμαχοι. Επιπλέον «αριστεροί». Μας ταιριάζουν συνεπώς το πένθος και η ντροπή».
Η Ελληνική υπηρεσία του BBC στις 29 Ιουνίου 2005 μεταδίδει:
"Έρευνα για ανάμιξη Ελλήνων στη Σρεμπρένιτσα
Το ενδεχόμενο να συμμετείχαν Έλληνες υπήκοοι στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα τον Ιούλιο του 1995, ερευνά η Εισαγγελία Πρωτοδικών.
Η έρευνα, που έγινε γνωστή πριν λίγες ημέρες από συνέντευξη του υπουργού Δικαιοσύνης, Αναστάσιου Παπαληγούρα, διατάχθηκε στις αρχές του μήνα από τον προϊστάμενο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών, Δημήτρη Παπαγγελόπουλο".
Η Τέτα Παπαδοπούλου γράφει στην Ελευθεροτυπία στις 30 Ιουνίου 2005:
«Το όνειδος της Σρεμπρένιτσα συνδέεται δυστυχώς με την Ελλάδα κατά έναν τρόπο φρικαλέο. Στη σφαγή αυτή συμμετείχαν και Ελληνες παραστρατιωτικοί. Πήγαν... εθελοντές στη Βοσνία -ήταν κάποιες δεκάδες- για να βοηθήσουν «τους Σέρβους αδελφούς» στην εθνοκάθαρση. Πήραν μέρος με τα τάγματα θανάτου σε διάφορες επιχειρήσεις, συμπεριλαμβανομένης και αυτής στη Σρεμπρένιτσα. Και μάλιστα ύψωσαν, στην πνιγμένη στο αίμα Σρεμπρένιτσα, την ελληνική σημαία.
Οι εν λόγω συμπατριώτες μας, προφανώς υπερήφανοι για τη συμμετοχή τους στο μακελειό, πόζαραν δίπλα στην ελληνική σημαία και έβγαλαν αναμνηστικές... φωτογραφίες. Εκτός αυτού, έδωσαν συνεντεύξεις σε διάφορα μέσα ενημέρωσης, πριν και μετά την επιστροφή τους από την «εποποιία».
Το πρόβλημα όμως δεν είναι μόνον το φρικτό γεγονός ότι κάποιες δεκάδες Ελλήνων παραστρατιωτικών πήραν μέρος στις σφαγές στη Σρεμπρένιτσα. Το πρόβλημα είναι ότι αυτό το φρικαλέο γεγονός δεν το καταδίκασαν και δεν το διερεύνησαν εκείνοι που όφειλαν να το κάνουν: η πολιτική ηγεσία της χώρας -κυβέρνηση, αξιωματική αντιπολίτ
ευση, κόμματα- ο λεγόμενος πνευματικός κόσμος, οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης, τα ΜΜΕ. Δεν είναι παράξενο. Πώς να καταδικαστεί η ελληνική συμμετοχή στο έγκλημα, όταν όλες οι ελίτ στην Ελλάδα, με ελάχιστες ατομικές τιμητικές εξαιρέσεις, χειροκροτούσαν τον Μιλόσεβιτς και τους συνενόχους του; Θυμάστε τις συναυλίες στο κατάμεστο -φταίει, βέβαια, και ο κόσμος- Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, παρουσία της πολιτικής, συνδικαλιστικής, εκκλησιαστικής ηγεσίας, με τιμώμενο πρόσωπο τον πρύτανη της εθνοκάθαρσης Κάρατζιτς;»
Ο αγγλικός Guardian σε ανταπόκριση από την Αθήνα της Helena Smith την 1 Αυγούστου 2005 ανέφερε:
«It was far from Greece's finest hour. And it is only now, 10 years after the event, that Greeks have had the heart to look back. For Greek officialdom, the trail starts in a public prosecutor's office in Athens. All summer, its occupant, Athina Theodoropoulou, has had the unedifying task of probing Greek involvement in Europe's worst mass killing since the second world war - the slaughter of 7,000 Muslim men, women and children at Srebrenica».
Η εισαγγελέας Carla del Ponte, από το 1981 που εγκατέλειψε το δικηγορικό της γραφείο στην Ελβετία για να υπηρετήσει το δημόσιο συμφέρον έχει δείξει ότι είναι σκληρό καρύδι και έχει συγκρουσθεί με τη σικελική Μαφία και το τραπεζικό κατεστημένο της Ελβετίας.
Τώρα λοιπόν που ξεκινά η επόμενη φάση της μεγάλης δίκης στη Χάγη, θα δούμε αν ακουστεί κάτι καινούργιο σχετικά με τους έλληνες παλικαράδες «εθελοντές» των σερβικών ταγμάτων θανάτου και θα δούμε ακόμη αν τα ελληνικά ΜΜΕ βρουν λίγο χρόνο να αφιερώσουν στο θέμα αυτό.
0 Responses to “Η Σφαγή στη Σρεμπρένιτσα”
Δημοσίευση σχολίου